| | Final Chaos - Chapter 7 / -5 |  |
|
|
| เธเธนเนเธเธฑเนเธ | เธเนเธญเธเธงเธฒเธก |
|---|
ReshaValentine
นักเรียนมัธยม
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 145
อายุ : 32
สังกัด : โทโฮคลับ
Registration date : 27/03/2007
ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน
|  เนเธฃเธทเนเธญเธ: Final Chaos - Chapter 7 / -5  Tue Mar 27, 2007 10:00 pm | |
| Final Chaos
คำสาปล้างโลก
เมือง ลูซิเฟอร์ ตั้งอยู่ทางขั้วโลกเหนือ วันที่ 3 มีนาคม ปีริเวียร่าที่560 เวลา 10.00 น.
ณ สถานที่แห่งหนึ่ง.....ห้องสีขาว
รุกซอร์ด.... เริ่มได้ หญิงสาวซึ่งดูแล้วเป็นผู้สูงศักดิ์ในกระโปรงชุดสีแดงสด นั่งไขว่ห้างอย่างเบื่อหน่ายบนบัลลังก์สีขาว
ครับ องค์หญิง ชายในชุดทักซิโด้สีขาวซึ่งยืนอยู่ข้างเธอเดินมาอยู่ทางด้านหน้าของบัลลังก์ แล้วเดินออกไปอีกหลายก้าว
ชายหนุ่มยื่นมือทั้ง2ออกมาข้างหน้าโดยแบมือออก
Eos Control!! เขาตะโกนออกมาจนดังกึกก้องไปทั่วห้องนั้น พร้อมกับดันมือออกไปข้างหน้าอีก ออร่าสีแดงฉานก็แผ่ออกมาจากรอบๆฝ่ามือของเขาจนทั้งตัวเขาเป็นสีแดงทั้งตัว และห้องทั้งห้องก็ถูกปกคลุมด้วยแสงสีแดงนั้นเช่นกัน
เมือง ริเวียร่า ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของโลก วันที่ 3 มีนาคม ปีริเวียร่าที่560 เวลา 10.15 น.
ณ โรงเรียนแห่งหนึ่งในใจกลางเมือง
เริ่มแล้วสินะ เด็กสาวผมสีฟ้าคนหนึ่งกล่าวขึ้นในขณะที่อยู่ในห้องเรียน พร้อมกับมองออกไปนอกหน้าต่าง
ณ โรงเรียนอีกแห่งหนึ่งในเมือง
มันเกิดขึ้นแล้ว เด็กสาวผมสีชมพูกล่าวขึ้นพร้อมกับมองออกไปนอกหน้าต่างห้องเรียน
เมือง ลูซิเฟอร์ ตั้งอยู่ทางขั้วโลกเหนือ วันที่ 3 มีนาคม ปีริเวียร่าที่560 เวลา 10.20 น.
ปรากฏหอคอยสีดำสูงเสียดฟ้าตั้งตระหง่านอยู่บนเขานอกเมืองลูซิเฟอร์ ยอดหอคอยมีลูกบอลยักษ์สีแดงลอยอยู่ พร้อมกับมีการส่งสัญญาณเสียงไปทั่วโลก
ชั้น... เคียร่า วาเลนไทน์... ขอประกาศว่า จะทำลายโลกนี้ไม่ให้เหลือแม้แต่เศษซาก แต่เมืองริเวียร่าจะเป็นเมืองสุดท้ายที่จะถูกโจมตี ขอจงเตรียมตัวเตรียมใจไว้ อยากทำอะไรก็รีบทำเสีย ก่อนที่หอคอยนี้จะทำลายทุกอย่าง รวมถึงหอคอยนี้เองก็จะถูกทำลายเช่นกัน หอคอยนี้จะสุ่มทำลายเมือง เพราะฉะนั้น ตัวชั้นเองก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าเมืองไหนจะถูกทำลายเมื่อไหร่ แต่ว่า... ต้องถูกทำลายแน่นอน อย่าลืมนะคะ รีบๆทำสิ่งที่อยากทำล่ะค่ะ
เสียงที่ถูกส่งออกมาจากหอคอยสีดำนั้นส่งไปทั่วโลก และโลกแห่งนี้ก็ใช้ภาษาเดียวกันทั้งหมดจึงเข้าใจเสียงนั้นทั่วถึงกัน โลกทั้งโลกตอนนี้จึงเกิดโกลาหลขึ้น เพราะวิวัฒนาการในสมัยนี้นั้น ยังไม่กระจายเสียงได้ถึงขนาดนี้ และทุกคนเชื่อทันทีว่าต้องเกิดวิบัติขึ้นอย่างแน่นอน ซึ่งมันก็กำลังจะเกิดขึ้น อีกไม่นานนี้...
To be continue
เนเธเนเนเธเธฅเนเธฒเธชเธธเธเนเธเธข เนเธกเธทเนเธญ Wed Apr 11, 2007 8:00 pm, เธเธฑเนเธเธซเธกเธ 9 เธเธฃเธฑเนเธ | |
|
| | |
ReshaValentine
นักเรียนมัธยม
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 145
อายุ : 32
สังกัด : โทโฮคลับ
Registration date : 27/03/2007
ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: Final Chaos - Chapter 7 / -5 Tue Mar 27, 2007 10:03 pm | |
| Final Chaos
คำสาปล้างโลก
Chapter 1(Diema)
เมือง สปีร่า ตั้งอยู่ทางตะวันออกของโลก วันที่ 3 มีนาคม ปีริเวียร่าที่560 เวลา 10.35น.
ทุกคนรีบหนีเร็ว!! ผู้คนในเมืองต่างวิ่งกันอย่างพลุกพล่าน พยายามที่จะวิ่งหนีปีศาจ และมหันตภัยต่างๆ ไปยังเมืองข้างๆ
บริเวณทางออกของเมือง ซึ่งเป็นประตูขนาดยักษ์
วิ้ง ลำแสงขนาดเล็กถูกยิงออกมาจากที่ไหนซักแห่งอย่างรวดเร็ว
ผู้คนที่กำลังแห่กันออกนอกประตูเมืองที่ยังคงอยู่ภายใต้ร่มเงาของประตูนั้น ถูกผ่าออกเป็น2ส่วน สร้างความตื่นกลัวให้ผู้คนอื่นๆรอบ จนยิ่งเกิดความโกลาหล ผู้คนต่างพยายามจะแย่งกันออกไปนอกเมืองให้ได้
วิ้ง ลำแสงถูกยิงออกมาอีกครั้ง แต่คราวนี้มันถูกยิงออกไปจนวนรอบเมืองภายในเวลาเพียงไม่ถึงเสี้ยววินาที และทันใดนั้น....
ตูม!! ระเบิดขนาดยักษ์ราวกับอุกกาบาตตกลงมาชนโลกก็โหมพัดกระหน่ำทั้งเมืองจนหายไป เหลือเพียงแต่ซากปรักหักพังของอาคารเพียงบางแห่ง ผู้คนที่หนีรอดออกไปได้ก็ถูกแรงระเบิดจนเสียชีวิตไปเกือบหมด
เมือง ริเวียร่า วันที่ 3 มีนาคม ปีริเวียร่าที่560 เวลา 10.40น.
ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง
ลาก่อนสปีร่า เห็นที... ชั้นจะต้องจัดการหอคอยนั่น ก่อนที่โลกนี้จะต้องถูกทำลาย ก่อนที่เวลาจะสิ้นสูญ เด็กสาวผมสีฟ้าเอ่ยขึ้น
ณ โรงเรียนอีกแห่งหนึ่ง
สงสารผู้คนในเมืองสปีร่าจัง... สงสัย... ชั้นคงต้องจัดการอะไรบ้างแล้วมั้ง เพื่อคนทุกคน เด็กสาวผมสีชมพูเอ่ยขึ้น
ชั้นจะลบล้างคำสาปนี้ออกไปเอง!! ทั้ง2พูดขึ้นพร้อมกันและเดินออกจากห้องเรียนทันที เพราะในขณะนั้นได้เวลาพักกลางวันแล้ว
เมือง ริเวียร่า วันที่ 3 มีนาคม ปีริเวียร่าที่560 เวลา 10.45น.
ทางฝั่งของเด็กสาวผมสีฟ้า
เธอเดินออกมาบริเวณสนามด้านหลังโรงเรียน ไม่มีเด็กนักเรียนคนใดอยู่บริเวณนั้นเลย เธอหลับตาลง
สายลมเริ่มพัดแรง และพัดไปรอบๆตัวเธอ
ชั้น ลูน่า เกรซเซอร์... ถึงผู้มีพลังเวทคนอื่นๆในเมืองนี้ ชั้นรู้ว่าในเมืองนี้มีผู้มีพลังเวทอยู่ แน่นอน ชั้นรู้สึกได้ ถ้าเธอได้รับรู้ถึงเหตุการณ์ตอนนี้แล้ว ถ้าใครอยากจะจัดการกับเหตุการณ์นี้ เจอกันที่ทางเข้าป่าสนธยา เธอพูดด้วยเสียงเบาๆ และลืมตาขึ้น สายลมก็หยุดพัด
ทางฝั่งของเด็กสาวผมสีชมพู
เธอก็เดินออกมาบริเวณที่ไม่มีคนเช่นกัน และเธอก็ได้ยินเสียงที่ถูกส่งมาโดยผู้มีพลังเวทเท่านั้นจะได้ยิน และเธอก็หลับตาลง
ชั้น เอลล่า ชานากันด์ ต้องการจะจัดการกับหอคอยนั่น เหมือนกับเธอแหละ ทางเข้าป่าสนธยา... โอเค ชั้นไปละ
อือ แล้วการติดต่อกันทางโทรจิตของพวกเธอก็จบลง
Teleport!! ทั้ง2ร่ายเวทพร้อมกันและร่างทั้ง2ก็หายไปจากจุดเดิมที่ยืนอยู่
เมือง ริเวียร่า วันที่ 3 มีนาคม ปีริเวียร่าที่560 เวลา 10.50น.
ณ ทางเข้าป่าสนธยา
เป็นทุ่งหญ้ากว้าง มองเห็นเมืองริเวียร่าอยู่ไกลๆ ป่าสนธยานั้นเป็นป่าสำหรับให้นักเวทเข้าไปฝึก เป็นป่าดงดิบที่ดูแล้วน่ากลัวมาก แสงสว่างไม่สามารถส่องลงไปถึงได้ ถึงแม้จะเป็นเพียงทางเข้าก็เถอะก็ยังมองไม่เห็นทางเดินในป่าเลย
2สาวในชุดนักเรียนรูปแบบคล้ายๆกันปรากฏตัวพร้อมกันในที่แห่งนี้
เอลล่า/ลูน่าสินะ ทั้ง2พูดพร้อมกัน
แนะนำตัวกันอีกรอบละกันนะ ชั้น ลูน่า เกรซเซอร์ ผู้ใช้พลังเวทลม อาวุธคือธนู อายุ 16 ยินดีที่ได้รู้จัก ลูน่ากล่าวด้วยเสียงห้าวๆ
ค่ะ ชั้นเอลล่า ชานากันด์ ผู้ใช้พลังเวทไฟ อาวุธคือโซ่คู่ อายุ16เช่นกัน ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน เอลล่ากล่าวด้วยเสียงหวานๆ
เมือง ลูซิเฟอร์ วันที่ 3 มีนาคม ปีริเวียร่าที่560 เวลา 10.55น.
ยอดหอคอยสีดำ
มีผู้ใช้พลังเวทเริ่มเคลื่อนไหวแล้วครับองค์หญิง ชายที่ชื่อรุกซอร์ดซึ่งยืนอยู่ข้างๆบัลลังก์กล่าว
ลองส่งโคว์เรน(ปีศาจ)ระดับล่างๆไปสู้ดูซิ วัดฝีมือพวกมันหน่อย ดูซิ จะจัดการชั้นน่ะ มีฝีมือแค่ไหนกันเชียว และก็จัดการพวกคนอื่นๆด้วยนะ จะได้ไม่เหลือคนที่จะต่อกรกับชั้น หญิงที่ชื่อเคียร่ากล่าวกับรุกซอร์ด
ครับ เขาก้มหัวลงเล็กน้อยเป็นการตอบรับ
รุกซอร์ดเดินออกมาด้านหน้าบัลลังก์และหลับตาลง
โคว์เรนเอ๋ย พวกเจ้าจงจัดการผู้ใช้พลังเวทบนโลกนี้ให้หมดสิ้นไป!! เขาลืมตาขึ้นพร้อมกับแรงกดดันมหาศาล
โคว์เรนทั้งโลกก็เปลี่ยนเป้าหมายไปหาผู้มีพลังเวทแทน แล้วพวกที่อยู่ใกล้ริเวียร่าก็เปลี่ยนเป้าหมายเป็นเอลล่า และลูน่าแทน
เมือง ริเวียร่า วันที่ 3 มีนาคม ปีริเวียร่าที่560 เวลา 11.00น.
ทางเข้าป่าสนธยา
โคว์เรน... ลูน่าเอ่ยขึ้นหลังจากรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลง และเรียกธนูออกมาด้วยเวทย์มนตร์ของเธอ
เตรียมตัวนะ ลูน่า เอลล่าเรียกโซ่ออกมาด้วยเวทย์มนตร์เช่นกัน
To be continue
ข้อมูลเล็กน้อย
- โลกแห่งนี้มีชื่อว่า ดีเอม่า(Diema)
- โลกดีเอม่านี้ประกอบด้วยเมืองใหญ่ๆทั้งหมด 9 เมือง ได้แก่ ริเวียร่า สปีร่า ลูซิเฟอร์ ไซเกียว โรรัน ไนท์วินด์ โทโฮว โครนอส และสหราชอาณาจักรคาออส ซึ่งเป็นเมืองหลวงของโลกแห่งนี้ และยังมีเมืองเล็กๆอยู่ทั่วไป
- เมือง ริเวียร่า ไซเกียว โทโฮว ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของโลก
- เมือง ลูซิเฟอร์ เป็นเพียงเมืองเดียวที่อยู่ทางทิศเหนือ
- เมืองโรรัน ไนท์วินด์ ตั้งอยู่ทางทิศใต้
- เมือง สปีร่า โครนอส ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออก
- สหราชอาณาจักรคาออส ตั้งอยู่ในส่วนกลางเพียงเมืองเดียวและมีขนาดใหญ่ที่สุด | |
|
| | |
ReshaValentine
นักเรียนมัธยม
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 145
อายุ : 32
สังกัด : โทโฮคลับ
Registration date : 27/03/2007
ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: Final Chaos - Chapter 7 / -5 Tue Mar 27, 2007 10:03 pm | |
| Final Chaos
คำสาปล้างโลก
Chapter 2(Diema)
เมือง ริเวียร่า วันที่ 3 มีนาคม วันที่ 3 มีนาคม ปีริเวียร่าที่560 เวลา 11.10น.
ทางเข้าป่าสนธยา
เอลล่า เธอรับพวกนั้นไว้ก่อนนะ ลูน่าพูดในขณะที่จัดการโคว์เรนตัวหนึ่งไปเรียบร้อย แล้วถอยออกมา
ได้สิ เอลล่าใช้โซ่เส้นหนึ่งจัดการพวกที่เข้าใกล้ลูน่า และอีกเส้นหนึ่งสู้กับโคว์เรนรอบๆเธอ
ขณะนี้โคว์เรนจำนวนนับร้อยอยู่ที่บริเวณแห่งนี้ บ้างก็มีรูปร่างเป็นสัตว์ บ้างก็มีรูปร่างเป็นปีศาจ แต่สิ่งที่เหมือนกันคือ มีตาสีแดงหนึ่งคู่และตัวสีดำทมิฬ
โคว์เรนพวกนี้มีพลังโจมตีและพลังป้องกันที่ไม่สูงมากลูน่าและเอลล่าจึงจัดการได้อย่างไม่ต้องกังวล แต่ด้วยจำนวนของพวกมันที่มีมหาศาลเหลือเกิน ไม่รู้ว่าลูน่าและเอลล่าจะรับมือกับพวกมันได้หมดไหม
สายลมที่วนเวียนอยู่รอบตัวข้าเอย... ลูน่าหลับตาลง พร้อมกับสายลมเริ่มพัดแรงขึ้น จงแปรเปลี่ยนเป็นกริชอันแหลมคม แล้วจัดการศัตรูของข้าด้วยเถิด... วินด์ คัตเตอร์!!(Wind Cutter) เธอยกคันธนูของเธอขึ้นบนฟ้า และฟาดลงมา สายลมก็บีบอัดกันจนเป็นรูปร่างของมีดจำนวนมาก และพุ่งเข้าใส่โคว์เรนทั้งหลาย พวกมันก็ลดจำนวนลงไปในทันที
ว้าว สุดยอดเลย ลูน่า คราวนี้ชั้นขอมั่งสิ โคว์เรนที่อยู่รอบๆตัวเธอนั้นถูกวินด์คัตเตอร์ของลูน่ากำจัดทิ้งไปหมดแล้ว เธอจึงได้โอกาสตั้งท่าร่ายเวท ในขณะที่โคว์เรนอีกจำนวนหนึ่งกำลังมุ่งหน้ามาหาเธอ
ชั้นจะยิงต้านไว้ให้ละกัน ลูน่าใช้ลูกธนูที่สร้างจากเวทย์มนตร์ยิงใส่พวกโคว์เรนที่เดินเข้ามาเรื่อยๆ ลูกธนูนั้นสามารถทะลุผ่านตัวของลูน่าไปได้โดยไม่มีบาดแผลใดๆทั้งสิ้นเลย
ความร้อนที่อยู่ภายในสิ่งมีชีวิตและสิ่งไม่มีชีวิตทั้งหลาย จงระอุขึ้นและแผดเผาศัตรูของข้าซะ เบิร์นนิ่ง!!(Burning) เธอฟาดโซ่ทั้งสองเส้นของเธอลงมายังพื้นดินข้างหน้าเธอ โคว์เรนข้างหน้าเธอก็ลุกเป็นไฟทันที ทำให้พวกมันหายไปอีกจำนวนหนึ่ง
เอลล่า.... ดูพวกมันสิ ลูน่าสังเกตุเห็นท่าทางที่เปลี่ยนไปของโคว์เรนทั้งหมด
เฮ้ย อย่าบอกนะว่า... เอลล่าจ้องตาเขม็งไปยังโคว์เรนทั้งหลาย
พวกมันมีท่าทีแปลกไป เริ่มเบียดกัน เหมือนจะบีบตัวเองเข้าหากัน และพวกในที่สุดโคว์เรนทั้งหลายที่เหลืออยู่ก็รวมร่างกัน จนมีขนาดยักษ์ มีลักษณะเป็นคน แต่ตัวสีดำและมีตาสีแดงเช่นเดิม
โรว์คังเคน!! สาวน้อยทั้งสองส่งเสียงร้องออกมาด้วยความตกใจพร้อมกัน
เอลล่า เธอทำลูกไฟใหญ่ๆเลยได้มั้ย ลูน่าพูดหลังจากที่หายตกใจแล้ว
ไม่ใหญ่มากนะ ชั้นยังมีพลังเวทไม่สูงนักอะ
เอาเถอะ สร้างออกมาที
อือ โอเค เอลล่าหันไปมองโรว์คังเคนยักษ์นั้นซึ่งกำลังเดินเข้ามาอย่างช้าๆ เอาไงเอากันล่ะ สาวน้อยหลับตาลง ไฟร์ บอล!! (Fire Ball) เธอตะโกนขึ้นพร้อมกับเหวี่ยงโซ่ขึ้นกลางอากาศ
เมื่อโซ่ทั้ง2ร่วงลงมา ลูกไฟขนาดใหญ่ก็ลอยอยู่เหนือหัวของเธอ
ชั้นจัดการต่อล่ะ ลูน่าเล็งโรว์คังเคนโดยให้ระยะยิงสามารถทะลุผ่านไฟร์บอลได้ มัลติเพิล แอโรว์!!(Multiple Arrow) ลูกธนูจำนวนมากถูกยิงออกจากคันธนู ทะลุผ่านไฟร์บอลและพุ่งตรงไปยังโรว์คังเคนยักษ์นั้น
เมื่อไฟสัมผัสกับลมก็จะยิ่งทวีความรุนแรงยิ่งขึ้นไปอีก นี่คือสิ่งที่ลูน่าคิดเอาไว้ และมันก็ได้ผลดีทีเดียว เจ้าปีศาจยักษ์ถึงกับถอยไปหลายก้าวเลย
ความคิดดีหนิ แต่ชั้นว่า เราบุกเข้าไปสู้กับมันตรงๆเลยดีกว่านะ เอลล่าเอ่ยขึ้น
เห็นด้วย ลูน่ายิ้ม
แล้วทั้งสองก็วิ่งเข้าไปหาโรว์คังเคนนั้น เอลล่าลอยตัวขึ้นกลางอากาศแล้วใช้โซ่ฟาดเจ้านั่น โดยมีลูน่าคอยยิงเป็นกำลังเสริม
ควับ! โรว์คังเคนฟาดแขนยักษ์ของมันลงไปทางลูน่าและเอลล่า ทั้ง2ก็หลบได้อย่างสบายๆ แต่เจ้านั่นยังไม่หยุดแค่นั้น ใช้แขนอีกข้างเหวี่ยงไปทางเอลล่าที่ยังลงไม่ถึงพื้น เธอโดนแขนมันเฉี่ยวไปจึงกระเด็นไปเล็กน้อย แต่ก็ตั้งตัวแล้วกลับมาได้
ไม่เป็นไรนะเอลล่า ลูน่าหันไปมองเอลล่า โดยที่ยังคงยิงธนูออกไปเรื่อยๆ
อือ ไม่เป็นไร หลังจากเอลล่าพูดจบ เจ้าโรว์คังเคนก็อ้าปากของมันออก ภายในปากมันนั้นเป็นเหมือนช่องกลวงๆสีแดง
ซู่ม!!! ลำแสงขนาดยักษ์ถูกยิงออกมาจากปาก เหมือนกับจะลบล้างทุกสิ่งที่อยู่ข้างหน้าออกไป ลูน่าจึงรีบวิ่งทันที เอลล่าก็เช่นกัน แต่ลำแสงนั้นก็ตามทั้งสองไปอย่างรวดเร็ว เหมือนจะทำลายทั้งคู่ให้ได้
คิดว่าเวทของพวกเราจะทะลุลำแสงนั้นเข้าไปได้มั้ย ลูน่าพูดด้วยเสียงหอบเล็กน้อย
ลองดู เอลล่าหันกลับไปพร้อมกับวิ่งถอยหลังไปด้วย สาวน้อยอีกคนก็เช่นกัน
เอาล่ะนะ!! ทั้งสองพูดพร้อมกันแล้วใช้ไฟร์บอลกับมัลติเพิลแอโรวอีกครั้ง ซึ่งสามารถต้านลำแสงไว้ได้พักหนึ่ง แต่ไม่สามารถทะลวงไปจนถึงตัวมันได้
เอาไงดีล่ะ... ลูน่าคิดพร้อมกับทั้ง2หยุดวิ่ง
เราวิ่งแยกกันแล้วโจมตีพวกมันเรื่อยๆกัน เอลล่าเสนอความคิด ซึ่งทั้งลูน่าก็เห็นด้วย แล้วทั้งคู่ก็วิ่งแยกกันออกไป เจ้าโรว์คังเคนจึงหยุดใช้เลเซอร์แล้วเปลี่ยนเป็นใช้แขนทั้งสองฟาดแทน
ความเร็วของแขนนั้นสู้ความเร็วของสองสาวไม่ได้ ทั้งสองจึงได้โอกาสโจมตีอีกครั้ง
เมือง ริเวียร่า วันที่ 3 มีนาคม วันที่ 3 มีนาคม ปีริเวียร่าที่560 เวลา 12.30น.
ทางเข้าป่าสนธยา
เวลาล่วงเลยไปครึ่งชม.แล้ว หลังจากที่กำเนิดโรว์คังเคนขึ้น และยังไม่มีทีท่าว่ามันจะตายเลย
เอลล่าใช้ไฟร์บอลอีกทีนะ ลูน่าบอกเอลล่าในขณะที่อยู่ด้วยกันอีกครั้ง
อือ เอลล่าตอบรับแล้วทั้งสองก็ใช้แผนเดิมอีกที
ควับ! มืออันใหญ่ยักษ์ได้พุ่งตรงลงมาที่ทั้งสองแล้ว ในขณะที่เอลล่ากำลังร่ายเวทอยู่
กรี๊ด!! ทั้งสองร้องออกมาพร้อมกันและหลับตาลง
To be continue
| |
|
| | |
ReshaValentine
นักเรียนมัธยม
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 145
อายุ : 32
สังกัด : โทโฮคลับ
Registration date : 27/03/2007
ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: Final Chaos - Chapter 7 / -5 Tue Mar 27, 2007 10:05 pm | |
| Final Chaos
คำสาปล้างโลก
Chapter 3(Diema)
เมือง ริเวียร่า วันที่ 3 มีนาคม ปีริเวียร่าที่560 เวลา 12.35น.
ทางเข้าป่าสนธยา
กรี๊ด!! สาวน้อยทั้งสองร้องออกมาพร้อมกับหลับตาลงด้วยความกลัว
....
ทั้งสองลืมตาขึ้นก็พบว่า โรว์คังเคนนั้นหยุดชะงักไป
เกิดไรขึ้นหว่า??? เอลล่ามองด้วยความสงสัย แล้วทั้งคู่ก็เดินออกจากตำแหน่งเดิม เพื่อป้องกันแขนนั้นจะขยับอีก
ดูเหมือน... มันจะตายแล้วนะ ลูน่าพูด ในขณะที่มองไปยังส่วนหัวของมัน ซึ่งกำลังสลายไป และส่วนอื่นๆก็เช่นกัน
แต่ว่า เกิดไรขึ้นล่ะ เอลล่ายังคงสงสัยอยู่
ไม่รู้เหมือนกันสิ ช่างเถอะ มันตายแล้วเรารอดก็ดีแล้ว ถ้าอยากรู้จริงๆนะ เราไปเมืองโทโฮวกันมั้ยล่ะ
แล้วไปที่นั่นจะมีอะไรเหรอ
มิโกะผู้ล่วงรู้ทุกความเคลื่อนไหวในโลกนี้ ฟุรุเดะ เรย์มุ ชั้นว่าเค้าคงช่วยเราได้แหละ ลูน่าพูดพร้อมมองไปทางทิศเหนือ จะไปมั้ยล่ะ เธอชี้นิ้วออกไปทางนั้น
ไปก็ได้ ยังไงมันก็เป็นทางผ่านไปลูซิเฟอร์อยู่แล้วหนิ ชั้นกลัวว่ามันจะถูกทำลายไปซะก่อนสิ เอลล่าพูดพร้อมกับนึกถึงเมืองสปีร่าที่ถูกทำลายไป เธอจึงรู้สึกเป็นห่วงเมืองที่จะถูกทำลายต่อไป
โทโฮวน่ะ แหล่งรวมนักเวทนะ พวกเค้าต้องหาทางป้องกันการทำลายล้างได้อยู่แล้วล่ะ ลูน่ายิ้ม
หรอ... งั้นไปกันเถอะ เอลล่าเปลี่ยนสีหน้ากลับมาร่าเริงเหมือนเดิม
ทั้งสองออกเดินทางกันอีกครั้งไปทางทิศเหนือ สาเหตุที่ไม่ใช้เทเลพอร์ตนั้น ก็เพราะ แต่ละเมืองจะมีเขตแดนขวางกั้นอยู่ จึงไม่สามารถเทเลพอร์ตข้ามเมืองได้ และเพื่อฝึกพลังเวทเพิ่ม ทั้งสองจึงใช้วิธีการเดินเอาดีที่สุด เผื่อจะเจอโคว์เรนระหว่างทาง
เมือง ริเวียร่า วันที่ 3 มีนาคม ปีริเวียร่าที่560 เวลา 20.00น.
ทางเชื่อมระหว่างริเวียร่าและโทโฮว
บริเวณนี้มีลักษณะเป็นป่าไผ่แบบญี่ปุ่นซึ่งจะไผ่ขึ้นเป็นกอๆ จะขึ้นเป็นต้นเดี่ยวๆแต่มีจำนวนมาก อยู่ระหว่างภูเขา 2 ลูกคือภูเขาโยวมุ และภูเขาคอนปากุ ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปได้ซักพักใหญ่แล้ว เหลือเพียงแต่แสงจันทรา และดวงดาราที่สาดส่องลงมาเพียงเท่านั้นที่คอยนำทางสาวน้อยทั้งสอง
มืดแล้วนะ พวกเราจะพักกันก่อนมั้ย เอลล่าถามพร้อมกับมองไปรอบๆด้วยความกลัวเล็กน้อย
ก็ดีนะ ลูน่าดูท่าทางไม่สะทดสะท้านกับความมืดรอบๆเลย เธอก่อกองไฟละกัน แล้วสาวผมฟ้าก็นั่งลงบนหินก้อนใหญ่แถวๆนั้น
เอลล่าก็เดินไปหากิ่งไม้รอบๆมากองสุมกัน และจุดไฟด้วยเวทของเธอ สร้างความอบอุ่นและแสงสว่างให้บริเวณนั้น
ตอนที่เรานอนก็สร้างเขตอาคมไว้หน่อยละกัน ชั้นยังสร้างเขตอาคมไม่เก่งมาก เธอก็สร้างด้วยกันกับชั้นละกัน ลูน่าลุกขึ้นแล้วเดินออกไปบนทางเดิน
ได้สิ เอลล่าก็ตามไป
ขอองค์เทพเจ้าแห่งสายลม อาคุรัส จงช่วยปกป้องพวกเราจากภัยอันตรายทั้งปวงด้วยเถิด... โพรเทคเตอร์!!(Protector) ลำตัวลูน่าเปล่งแสงสีฟ้าออกมาแล้วเธอก็ก้มลงและเอากิ่งไม้ลากเส้นล้อมรอบพื้นที่นั้นจนได้เป็นวงกลมกว้างพอสมควร สำหรับนอนได้ สองถึงสี่คน
ขอองค์เทพเจ้าแห่งเพลิงอัคคี เฟรย่า จงช่วยปกป้องพวกเราจากภัยอันตรายทั้งปวงด้วยเถิด... โพรเทคเตอร์!! เอลล่าก็เช่นเดียวกับลูน่า แต่เธอเปล่งแสงสีแดงออกมาแทน
หลังจากการสร้างเขตอาคมสำเร็จเรียบร้อยดีแล้ว ทั้งสองก็นอนข้างๆกองไฟคนละฝั่งกัน
เมือง ริเวียร่า วันที่ 4 มีนาคม ปีริเวียร่าที่560 เวลา 0.00น.
ทางเชื่อมระหว่างริเวียร่าและโทโฮว
เอลล่านั้นหลับไปแล้ว ส่วนลูน่านั้นก็ลุกขึ้นมานั่งบนก้อนหินใหญ่อีกครั้ง พร้อมกับครุ่นคิดบางอย่าง
โรว์คังเคนนั่นตายได้ยังไง ชั้นจับสัมผัสไม่ได้เลยนะว่ามีคนอยู่แถวนั้นแล้วจะช่วยเราได้... จะว่าไปทางเดินนี่รู้สึกมันง่ายไปนิดนะ ไม่เห็นมีโคว์เรนซักตัว ทั้งๆที่เป็นแถบที่อันตรายที่สุดแล้วระหว่างโทโฮวและริเวียร่า... แปลกจัง... เธอนั่งคิดอยู่ซักพัก
อ๊า... อย่านะ... อย่าสิ... ไม่ไหวแล้วนะ.. โอ๊ย... เสียงของเอลล่าดังขึ้น ลูน่าก็มองด้วยความตกใจเล็กน้อย
โอ๊ยท้องจะแตกแล้วไม่ไหวแล้ว หยุดได้แล้ว อิ่มมมม แล้วลูน่าก็หัวเราะเบาๆก่อนกลับไปนอน
วันรุ่งขึ้น
เมือง ริเวียร่า วันที่ 4 มีนาคม ปีริเวียร่าที่560 เวลา 6.00น.
ทางเชื่อมระหว่างริเวียร่าและโทโฮว
สองสาวตื่นขึ้นมาพร้อมกัน เสียงของนกร้องในยามเช้านั้นช่างไพเราะเหลือเกิน ลมจากภูเขาที่พัดผ่าน บรรยากาศสดชื่นของยามเช้านั้นดีจริงๆ กองไฟที่ก่อไว้ก็ดับไปแล้ว
อรุณสวัสดิ์จ้ะ เอลล่ายิ้มแต่งัวเงียเล็กน้อย
อรุณสวัสดิ์ ลูน่าทักตอบ และลุกยืนขึ้น เอลล่าก็ลุกอย่างช้าๆ
ชั้นรู้สึกถึงน้ำตกแถวนี้ เราไปอาบน้ำกันเถอะ
เย้ได้อาบน้ำด้วยกัน~~ เอลล่ายิ้ม
เหอๆ ผู้หญิงเหมือนกัน ชั้นไม่ถือหรอก ลูน่าเขินเล็กน้อย และทั้งสองก็เดินไปตามทางจนเจอทางแยก ก็ได้ยินเสียงน้ำตกดังแว่วออกมา ทั้งคู่จึงเดินเลี้ยวเข้าไป ก็เห็นน้ำตกเล็กๆไหลลงมาจากยอดเขาโยวมุ ซึ่งไหลลงมาเป็นแอ่งขนาดใหญ่ และไหลออกไปสู่ริเวียร่า และโทโฮวได้
ลูน่าใช้เขตอาคมกั้นทางเดินนี้ไว้เพื่อป้องกันนักเดินทางคนอื่นผ่านมาเห็น ส่วนเอลล่านั้นก็ถอดเสื้อผ้าที่เป็นชุดนักเรียนออกจนหมดแล้วกระโดดลงไปเล่นน้ำอย่างสบายใจ
ลงมาสิลูน่า น้ำเย็นดีนะ เอลล่าเล่นน้ำอย่างร่าเริง เหมือนกับเด็กๆ ลูน่ามองเอลล่าแบบเหวอๆเล็กน้อย แล้วก็ถอดเสื้อผ้าออกหมดแล้วค่อยๆเดินลงแอ่งน้ำไป
เอลล่านั้นก็เล่นน้ำไป ส่วนลูน่าก็แค่แช่น้ำอยู่เฉยๆไปซักพักหนึ่ง
โคว์เรน!! ลูน่าก็รู้สึกถึงพวกโคว์เรนจำนวนมากที่กำลังใกล้เข้ามา เธอจึงบอกให้เอลล่าขึ้นไปแต่งตัวซะ เธอเองก็ขึ้นไปแต่งตัวเช่นกัน
To be continue
| |
|
| | |
ReshaValentine
นักเรียนมัธยม
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 145
อายุ : 32
สังกัด : โทโฮคลับ
Registration date : 27/03/2007
ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: Final Chaos - Chapter 7 / -5 Tue Mar 27, 2007 10:06 pm | |
| Final Chaos
คำสาปล้างโลก
Chapter 4(Diema)
เมือง ริเวียร่า วันที่ 4 มีนาคม ปีริเวียร่าที่560 เวลา 8.00น.
ทางเชื่อมระหว่างริเวียร่าและโทโฮว
เสื้อผ้าของเด็กสาวทั้งสองยังคงเปียกน้ำอยู่เล็กน้อย จนแทบมองเห็นเนื้อนวลภายใน โคว์เรนนั้นเริ่มมารุมล้อมกันที่เขตอาคม พยายามจะเข้าไปหาทั้งสองนั้น
เอ๊ะ ทำไมรู้สึกแปลกๆ เอลล่าก้มมองหน้าอกของตัวเอง นี่ยกทรงเธอป่ะ สาวน้อยก็มองไปที่หน้าอกของลูน่า ซึ่งทำหน้าแดงทันที
เดี๋ยวค่อยเปลี่ยนคืน!! จัดการพวกมันก่อน!! ผู้ถูกมองพูดตัดบทด้วยเสียงดังทันทีแล้วเรียกเอาธนูคู่ใจออกมาแล้วไล่ยิงโคว์เรนที่กำลังจะพังเขตอาคมเข้ามา
ก็ได้ เอลล่ายิ้ม และเรียกเอาโซ่ของเธอออกมา และวิ่งเข้าไปฟาดฟันโคว์เรนรอบๆทางเข้า
ขอลองอะไรหน่อยนะ ช่วยต้านไว้ด้วยล่ะ ก่อนเขตอาคมจะพัง ลูน่าบอกเอลล่าที่ฟาดฟันโคว์เรนอยู่ ซึ่งสาวผมแดงก็พยักหน้าตอบรับ
สาวผมฟ้าหลับตาลง สายลมรอบๆบริเวณก็พัดแรง บรรยากาศก็เริ่มมืดครึ้มลง
สายลมที่พัดผ่าน... จงพัดพาเอาสิ่งชั่วร้ายรอบๆตัวข้าออกไปด้วยเถิด วินดี้โบลว์!!(Windy Blow) เธอลืมตาพร้อมเป่าลมออกไป สายลมอันรุนแรงก็พัดออกไป
ต้องนี่ด้วยสิ ไฟร์บอล!! สายลมอันรุนแรงนั้นก็พัดเอาเปลวเพลิงอันร้อนละอุเผาพวกโคว์เรนนั้นจนหายไปหมด
ลมแรงดีจัง พึ่งใช้เป็นหรอ เอลล่าเดินกลับมาหาลูน่าพร้อมโซ่ของเธอก็หายไปด้วยผลของเวทย์มนตร์
อือ พึ่งนึกขึ้นได้ว่า สายลมก็ออกจากปากคนได้ เวลาผิวปาก หรือเวลาพูด เลยลองใช้ดูน่ะ ธนูของลูน่าก็หายไปเช่นกัน
เราเดินทางต่อกันเถอะ จะได้ถึงตัวเมืองโทโฮวเร็วๆ ลูน่าสาวเท้าเดินออกไป
เฮ้ เดี๋ยวก่อนสิ เอลล่าเรียกลูน่า แล้วผู้ถูกเรียกก็หันกลับมา สาวผมแดงจ้องหน้าอกของผู้ถูกเรียก เป็นการบอกว่า เอายกทรงชั้นคืนมานั่นเอง
......(เปลี่ยนกันอยู่)
เดินทางได้ละ ลูน่าแก้มแดงก็เริ่มออกเดินทาง เอลล่านั้นก็แอบหัวเราะ
เมือง โทโฮว วันที่ 4 มีนาคม ปีริเวียร่าที่560 เวลา 11.00น.
ป่าปริซึมริเวอร์ ป่าที่ล้อมรอบหมู่บ้านโทโฮวอยู่
ทั้งสองเดินทางถึงป่าแห่งนี้โดยผ่านการต่อสู้กับโคว์เรนมาจำนวนนับไม่ถ้วน พวกมันก็แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ แต่ทั้งเอลล่าและลูน่าก็พัฒนาตัวเองเช่นกัน จึงผ่านการต่อสู้มาได้
เพราะจังเลย เสียงอะไรน่ะ ระหว่างเดินทางในป่า เอลล่าก็ได้ยินเสียงดนตรีบางอย่างดังแว่วมา เสียงนั้นชวนให้หลงใหลไปกับท่วงทำนองอันแสนหวาน
ขอไปดูหน่อยล่ะว่าใครเล่น แล้วเอลล่าก็รีบเดินตามเสียงนั่นไปทันที ลูน่านั้นหยุดเธอไม่ทันจึงต้องตามเธอไป
แล้วทั้งสองก็พบกับเด็กสาวคนหนึ่งนั่งอยู่บนก้อนหินใหญ่กลางลำธารสายเล็กๆ ซึ่งเป็นผู้ที่บรรเลงเสียงดนตรีนั้น เธองดงามราวกับเทพธิดาลงมาจุติบนโลกมนุษย์ เส้นผมสีทองของเธอพริ้วสไวไปตามเสียงเพลง ไวโอลินในมือของเธอนั้นก็สวยงามเกินจะพรรณนา จากท่วงทำนองหวานๆ ก็เปลี่ยนเป็นบทเพลงอันแสนเศร้า ที่เข้าไปในจิตใจของผู้ที่ได้ฟังจนสามารถทำให้น้ำตาไหลได้เลยทีเดียว
เธอเป็นใครหรอ เอลล่าถามอย่างไร้เดียงสา
สาวน้อยคนนั้นหยุดเล่นไวโอลินและหันมามองผู้ที่พึ่งมาถึง
ลูนาซ่า ปริซึ่มริเวอร์ ภูตประจำป่าแห่งนี้น่ะ... พวกเธอจะไปหมู่บ้านโทโฮวกันใช่ไหมล่ะ.... เธอคนนั้นค่อยๆลงมาจากก้อนหินใหญ่อย่างสวยงาม
โคร่ม!! เธอล้มไม่เป็นท่าเมื่อลื่นเพราะลำธารที่อยู่รอบๆก้อนหินนั้น สองสาวก็เข้าไปช่วยพยุงเธอขึ้นมา
หมดฟอร์มเลย ลูนาซ่าหน้าแดงและทำท่าเขินเล็กน้อย
เหอๆ พวกเรากำลังจะไปโทโฮวน่ะ มีอะไรหรอ เอลล่าพูด
จงระวังไว้ให้ดีล่ะ เธออาจจะโดนลักซ่อนได้ ลูนาซ่าหัวเราะ ส่วนลูน่าและเอลล่ากลับไม่รับมุขและทำหน้าเครียดใส่ ลูนาซ่าจึงกลับสู่โหมดสวยตามเดิม
ล้อเล่นน่ะ ระวังไว้ละกัน ชั้นไปละ ลูนาซ่าก็บินจากไป
ระวังอะไรล่ะ... ลูน่าพึมพำ แล้วทั้งสองก็เดินทางต่ออย่างงงๆ
To be continue
| |
|
| | |
ReshaValentine
นักเรียนมัธยม
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 145
อายุ : 32
สังกัด : โทโฮคลับ
Registration date : 27/03/2007
ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: Final Chaos - Chapter 7 / -5 Tue Mar 27, 2007 10:07 pm | |
| Final Chaos
คำสาปล้างโลก
Chapter 5(Diema)
เมือง โทโฮว วันที่ 4 มีนาคม ปีริเวียร่าที่560 เวลา 12.00น.
หมู่บ้านโทโฮว
สองสาวเอลล่าและลูน่าก็เดินมาจนถึงหมู่บ้านโทโฮวในที่สุด หมู่บ้านแห่งนี้เป็นหมู่บ้านเล็กๆ ที่ดูแล้วยังไม่เจริญนัก บ้านบางหลังทำจากไม้ แต่บางบ้านก็ใช้ปูน เป็นการผสมผสานที่ดูแปลกตาดี พร้อมทั้งมีบันไดทางขึ้นทอดยาวสู่ศาลเจ้าแห่งหนึ่ง
จากเท่าที่เห็นหมู่บ้านแห่งนี้ เป็นหมู่บ้านที่สงบเงียบและสามัคคีกันมาก หลายคนกำลังช่วยกันตักน้ำจากบ่อน้ำเล็กๆใจกลางหมู่บ้าน บ้างก็จับกลุ่มคุยกันอย่างสนุกสนาน ดูแล้วอบอุ่นดี
พวกคุณคือ ลูน่า เกรซเซอร์ แล้วก็ เอลล่า ชานากันด์ใช่มั้ยครับ ชายหนุ่มเสื้อยืดสีขาวกางเกงขาสั้นสีเลือดหมู เดินเข้ามาถามสองสาว
รู้ชื่อพวกเราได้ยังไงน่ะ เอลล่ามองด้วยความสงสัย ลูน่าก็เช่นกัน
อ๋อ ลืมแนะนำตัวไป ผมโมริชิกะ เคย์อิจิ ท่านเรย์มุให้ผมมาต้อนรับพวกคุณน่ะครับ ตามผมมาเลยครับ ชายที่ชื่อเคย์อิจิเดินนำทั้งสองไปยังศาลเจ้าที่ตั้งตระหง่านอยู่ที่ปลายบันไดสูงท้ายหมู่บ้าน
ศาลเจ้าแห่งนี้มีรูปปั้นสิงโตตั้งอยู่ด้านหน้า 2 ตัว หลังคามุงกระเบื้องสีดำ ล้อมรอบไปด้วยป่าไม้ แต่บรรยากาศก็ไม่แตกต่างกับที่ตัวหมู่บ้านเลย มีคนหลายคนอยู่รอบๆศาลเจ้านี้ กำลังช่วยกันทำความสะอาดรอบๆศาลเจ้าแห่งนี้อยู่
เคย์อิจินำทั้งสองเข้าไปในตัวศาลเจ้า จนถึงห้องห้องหนึ่ง เป็นห้องขนาดไม่ใหญ่นัก มีลูกแก้วหยินหยางขนาดใหญ่ตั้งอยู่กลางห้อง สามารถมองทะลุเข้าไปเห็นภายในลูกแก้วนั้นได้
ยินดีต้อนรับสู่หมู่บ้านโทโฮว ลูน่า เกรซเซอร์ และ เอลล่า ชานากันด์ หญิงสาวในชุดสีขาวแดง มิโกะประจำศาลเจ้าแห่งนี้ นั่งรออยู่ภายในห้อง และล่วงรู้ถึงการมาของทั้งสองคนนี้อยู่แล้ว
สวัสดีค่ะ คุณคงเป็น ฟุรุเดะ เรย์มุ ผู้ล่วงรู้ทุกอย่างสินะคะ ลูน่านั่งลง
สวัสดีค่ะ เอลล่าก็นั่งลงเช่นกัน เคย์อิจิก็เดินจากไป
ใช่แล้ว ชั้นฟุรุเดะ เรย์มุ มิโกะผู้ล่วงรู้ทุกอย่าง เธอมีคำถามจะถามชั้นใช่มั้ยล่ะ ลูน่า เกรซเซอร์ หญิงสาวที่ชื่อเรย์มุพูดด้วยเสียงหวานๆ แต่ห้วน
ใช่ คือชั้นอยากจะรู้ว่า โรว์คังเคนนั่น มันตายได้ยังไง แล้วทำไม โคว์เรนในช่วงเดินทางมาถึงที่นี่ ช่วงก่อนถึงป่าไผ่ ทำไมไม่โผล่ออกมาเลยแม้แต่ตัวเดียว แต่พอผ่านช่วงคืนนั้นไป และช่วงเดินทางมาที่นี่ ถึงเจอกับโคว์เรนไม่หยุดเลยล่ะ ลูน่ายิงคำถามที่คาใจมาตั้งแต่เมื่อวานจนหมด
นี่เธอคิดมากขนาดนี้เลยหรอเนี่ย เอลล่ามองลูน่าด้วยสายตาที่ตกใจเล็กน้อย
หุๆ ก็รู้อยู่แล้วล่ะว่าเธอต้องถาม.. เรย์มุเอามือจับลูกแก้วหยินหยาง แล้วปล่อยออก เธอรู้จัก โลกคู่ขนาน มั้ยล่ะ เรย์มุถามทั้งสอง ซึ่งทั้งสองก็พยักหน้าตอบ
นี่คือ พวกเธอในอีกโลกหนึ่ง แล้วเรย์มุก็มองเข้าไปในลูกแก้วนั้น และให้ทั้งสองมองเข้าไป ซึ่งก็เห็นพวกเธอเองในนั้น ที่กำลังมองมาเช่นกันและเอลล่าอีกฝั่งหนึ่งก็ทำหน้าทะเล้นใส่
เฮ่ย!! เอลล่าถอยออกมา หลังจากเห็นหน้าตัวเองทุเรศๆ แล้วเรย์มุก็จับที่ลูกแก้วนั้นอีกครั้ง ภาพของพวกเธอทั้งสองก็หายไป
ตอนนี้อะนะ โลกแห่งนี้ ดีเอม่า และโลกคู่ขนานวิเอร่า อยู่ใกล้กันมาก จนแทบจะทับซ้อนกันไปแล้ว เพราะฉะนั้น เหตุการณ์ต่างๆในโลกนี้ ที่โลกนั้นก็มีเหมือนกัน และเพราะว่าการที่ใกล้จะทับซ้อนกันแล้วนั้น บางอย่างก็จะเชื่อมต่อกันด้วย อย่างเช่นจำนวนโคว์เรน ที่เธอสงสัยอะ มันไปโผล่อยู่โลกนู้นแหละ และโรว์คังเคนน่ะ ฝั่งนั้นเค้าจัดการได้ ก็ช่วยเธอได้ มันก็รวมถึงโชคด้วยแหละว่า จะมีอะไรเชื่อมกัน บางที โรว์คังเคนนั้นก็อาจจะฆ่าพวกเธอไปแล้วก็เป็นได้ล่ะ ไม่มีอะไรแน่นอนหรอก บางเหตุการณ์ก็ไม่เหมือนกันด้วยนะ เรย์มุยิ้ม เข้าใจแล้วสินะ
อืม... แล้วพวกเราจะติดต่อพวกเราเองอีกโลกนึงได้มั้ย ลูน่ายิงคำถามต่อ
ได้ ใช้เทเลพาธีของพวกเธอไง แต่ฝั่งนู้นเค้าตอบกลับมาไม่ได้หรอกนะ โลกวิเอร่าเป็นโลกที่ผู้ใช้พลังเวทแทบไม่มีเลยน่ะสิ หนึ่งในพันล้านก็ว่าได้ แต่บางที พวกเธออาจจะติดต่อกันก็ได้นะ ตัวชั้นในโลกนู้นเค้าก็ติดต่อมาได้ล่ะ
คำถามสุดท้ายละ เมืองที่จะถูกทำลายต่อไป เรียงลำดับมาได้มั้ย
บอกได้แค่ 2 เมืองต่อไปล่ะนะ เมืองโรรัน ตามด้วย โครนอส ไงล่ะ พวกเธอจะรีบไปจัดการหอคอยนั่น หรือว่าจะไปช่วยเมืองโรรันล่ะ เรย์มุยิ้ม
เราช่วยได้หรอ ยังไงอะ เอลล่าถามอย่างไร้เดียงสา
ก่อนที่เมืองจะถูกทำลายน่ะ โรว์คังเคนระดับSจะบุกทำลายเมืองนั้น หากกำจัดพวกมันไม่หมด เมืองก็จะถูกทำลาย ก็แค่นั้นล่ะ เหลือเวลาอีก 3 วัน พวกเธอจะไปไหวมั้ยล่ะ
แล้วถ้าอีกโลกนึงช่วยเมืองนั้นได้แล้วล่ะ ลูน่ายิงคำถามแทรก
เมืองนั้นในโลกนี้ก็ปลอดภัยไงล่ะ
งั้นพวกเราขอคุยกับอีกโลกนึงหน่อยสิ
ได้สิ คุยมาได้เลยนะ แล้วตัวชั้นจะตอบสิ่งที่โลกนู้นพูดมา สายตาของเรย์มุก็เลื่อนลอยออกไป เหมือนกับคนที่ไร้วิญญาณ
พวกเธอรู้แล้วใช่มั้ยเรื่องทั้งหมดเนี่ย และเรื่องที่จะช่วยเมืองต่างๆด้วย ลูน่าพูดกับเรย์มุหลังจากนั้น
รู้แล้วล่ะ จะให้พวกเราไปช่วยเมืองฟูโจอินใช่มั้ยล่ะ เรย์มุพูดออกมา แต่เสียงนั้นกลับเป็นเสียงของลูน่าแทน
ฟูโจอินในโลกนั้นคือโรรันของที่นี่สินะ ลูน่าคิดในใจ ใช่แล้ว หรือจะให้พวกเราไปเองล่ะ ลูน่าถามต่อ
พวกเราไปเองก็ได้ พวกเธอรีบไปจัดการเมืองต่อไปเถอะ ลูน่าอีกโลกหนึ่งตอบกลับมา
อือได้ งั้นพวกเราจะไปช่วยโครนอส ละกันนะ เมืองทางทิศตะวันออกของโลกพวกเธออีกเมืองอะ ลูน่าพูดต่อ
อือ แล้วคุยกันอีกทีนะ ตัวชั้นอีกคน ลูน่าอีกโลกหนึ่งพูด
แล้วคุยกัน แล้วทั้งสองก็ตัดการติดต่อกัน
ขอให้โชคดีในการเดินทางนะ เรย์มุพูด ด้วยเสียงของเธอเอง
ค่ะ ลูน่าพูดและลุกยืนขึ้น
แล้วเจอกันนะคะ เอลล่าพูดและลุกยืนขึ้น
ทั้งสองสาวก็เดินออกจากศาลเจ้า และเตรียมตัวออกเดินทางกันอีกครั้ง
เมือง ลูซิเฟอร์ วันที่ 4 มีนาคม ปีริเวียร่าที่560 เวลา 12.30น.
ยอดหอคอยสีดำ
ห้องสีขาว
ยัยสองตัวนั่น... น่าโมโหจริง ส่งอะไรไปกำจัดมันทีเซะ หญิงสาวที่นั่งอยู่บนบัลลังก์สีขาว เคียร่าพูดด้วยอารมณ์รุนแรง
ครับ องค์หญิง ชายหนุ่มที่เป็นองครักษ์ของเคียร่า รุกซอร์ด ทำการร่ายเวทย์มนตร์อีกครั้งหนึ่ง
โซโรเนียร์ เจ้าจงไปจัดการพวกมันซะ ชายหนุ่มเรียกปีศาจออกมาจากเงามืด โดยยังคงมีเงาปกคลุมปีศาจตัวนั้นอยู่ และเงานั้นก็หายไป
To be continue
เอาล่ะค่ะ ปริศนาอย่างแรกก็เผยออกไปแล้วนะคะ ยังเหลือปริศนาอีกมากมายในเรื่องนี้ให้ติดตามกันอีกนิดหน่อยนะคะ ดิชั้นคงยังไม่เก่งอะไรมากมายจะคิดปริศนาได้ขนาดนั้น >.< ต่อไปจะลงเป็นของอีกโลกนึงให้อ่านกันนะคะ และจะลงสลับกันระหว่าง โลกดีเอม่าและวิเอร่าไปเรื่อยๆ ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน
เนเธเนเนเธเธฅเนเธฒเธชเธธเธเนเธเธข เนเธกเธทเนเธญ Tue Apr 03, 2007 11:34 pm, เธเธฑเนเธเธซเธกเธ 1 เธเธฃเธฑเนเธ | |
|
| | |
ReshaValentine
นักเรียนมัธยม
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 145
อายุ : 32
สังกัด : โทโฮคลับ
Registration date : 27/03/2007
ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: Final Chaos - Chapter 7 / -5 Wed Mar 28, 2007 7:10 pm | |
| Final Chaos
คำสาปล้างโลก
เมือง ซัลม่า ตั้งอยู่ทางขั้วโลกเหนือ วันที่ 3 มีนาคม ปีราเชลที่560 เวลา 10.00 น.
ณ สถานที่แห่งหนึ่ง.....ห้องสีขาว
รุกซอร์ด.... เริ่มได้ หญิงสาวซึ่งดูแล้วเป็นผู้สูงศักดิ์ในกระโปรงชุดสีแดงสด นั่งไขว่ห้างอย่างเบื่อหน่ายบนบัลลังก์สีขาว
ครับ องค์หญิง ชายในชุดทักซิโด้สีขาวซึ่งยืนอยู่ข้างเธอเดินมาอยู่ทางด้านหน้าของบัลลังก์ แล้วเดินออกไปอีกหลายก้าว
ชายหนุ่มยื่นมือทั้ง2ออกมาข้างหน้าโดยแบมือออก
Eos Control!! เขาตะโกนออกมาจนดังกึกก้องไปทั่วห้องนั้น พร้อมกับดันมือออกไปข้างหน้าอีก ออร่าสีแดงฉานก็แผ่ออกมาจากรอบๆฝ่ามือของเขาจนทั้งตัวเขาเป็นสีแดงทั้งตัว และห้องทั้งห้องก็ถูกปกคลุมด้วยแสงสีแดงนั้นเช่นกัน
เมือง ราเชล ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของโลก วันที่ 3 มีนาคม ปีราเชลที่560 เวลา 10.15 น.
ณ โรงเรียนแห่งหนึ่งที่ชานเมือง
ความรู้สึกนี้มัน... เด็กสาวผมสีฟ้าคนหนึ่งกล่าวขึ้นในขณะที่อยู่ในห้องเรียน พร้อมกับมองออกไปนอกหน้าต่าง
ณ โรงเรียนอีกแห่งหนึ่งใกล้ๆกันนี้
อะไรน่ะ... เด็กสาวผมสีชมพูกล่าวขึ้นพร้อมกับมองออกไปนอกหน้าต่างห้องเรียน
เมือง ซัลม่า วันที่ 3 มีนาคม ปีราเชลที่560 เวลา 10.20 น.
ปรากฏหอคอยสีดำสูงเสียดฟ้าตั้งตระหง่านอยู่บนเขานอกเมืองซัลม่า ยอดหอคอยมีลูกบอลยักษ์สีแดงลอยอยู่ พร้อมกับมีการส่งสัญญาณเสียงไปทั่วโลก
ชั้น... เคียร่า วาเลนไทน์... ขอประกาศว่า จะทำลายโลกนี้ไม่ให้เหลือแม้แต่เศษซาก แต่เมืองราเชลจะเป็นเมืองสุดท้ายที่จะถูกโจมตี ขอจงเตรียมตัวเตรียมใจไว้ อยากทำอะไรก็รีบทำเสีย ก่อนที่หอคอยนี้จะทำลายทุกอย่าง รวมถึงหอคอยนี้เองก็จะถูกทำลายเช่นกัน หอคอยนี้จะสุ่มทำลายเมือง เพราะฉะนั้น ตัวชั้นเองก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าเมืองไหนจะถูกทำลายเมื่อไหร่ แต่ว่า... ต้องถูกทำลายแน่นอน อย่าลืมนะคะ รีบๆทำสิ่งที่อยากทำล่ะค่ะ
เสียงที่ถูกส่งออกมาจากหอคอยสีดำนั้นส่งไปทั่วโลก และโลกแห่งนี้ก็ใช้ภาษาเดียวกันทั้งหมดจึงเข้าใจเสียงนั้นทั่วถึงกัน โลกทั้งโลกตอนนี้จึงเกิดโกลาหลขึ้น เพราะวิวัฒนาการในสมัยนี้นั้น ยังไม่กระจายเสียงได้ถึงขนาดนี้ และทุกคนเชื่อทันทีว่าต้องเกิดวิบัติขึ้นอย่างแน่นอน ซึ่งมันก็กำลังจะเกิดขึ้น อีกไม่นานนี้...
Chapter 1(Viera)
เมือง คอลเลีย ตั้งอยู่ทางตะวันออกของโลก วันที่ 3 มีนาคม ปีราเชลที่560 เวลา 10.35น.
ทุกคนรีบหนีเร็ว!! ผู้คนในเมืองต่างวิ่งกันอย่างพลุกพล่าน พยายามที่จะวิ่งหนีปีศาจ และมหันตภัยต่างๆ ไปยังเมืองข้างๆ
บริเวณทางออกของเมือง ซึ่งเป็นประตูขนาดยักษ์
วิ้ง ลำแสงขนาดเล็กถูกยิงออกมาจากที่ไหนซักแห่งอย่างรวดเร็ว
ผู้คนที่กำลังแห่กันออกนอกประตูเมืองที่ยังคงอยู่ภายใต้ร่มเงาของประตูนั้น ถูกผ่าออกเป็น2ส่วน สร้างความตื่นกลัวให้ผู้คนอื่นๆรอบ จนยิ่งเกิดความโกลาหล ผู้คนต่างพยายามจะแย่งกันออกไปนอกเมืองให้ได้
วิ้ง ลำแสงถูกยิงออกมาอีกครั้ง แต่คราวนี้มันถูกยิงออกไปจนวนรอบเมืองภายในเวลาเพียงไม่ถึงเสี้ยววินาที และทันใดนั้น....
ตูม!! ระเบิดขนาดยักษ์ราวกับอุกกาบาตตกลงมาชนโลกก็โหมพัดกระหน่ำทั้งเมืองจนหายไป เหลือเพียงแต่ซากปรักหักพังของอาคารเพียงบางแห่ง ผู้คนที่หนีรอดออกไปได้ก็ถูกแรงระเบิดจนเสียชีวิตไปเกือบหมด
เมือง ราเชล วันที่ 3 มีนาคม ปีราเชลที่560 เวลา 10.40น.
ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง
ลาก่อนคอลเลีย ชั้นอยากจะช่วยพวกเค้าจังเลย ถ้าชั้นทำได้นะ... ยังไงซะ เด็กสาวผมสีฟ้าเอ่ยขึ้น
ณ โรงเรียนอีกแห่งหนึ่ง
สงสารผู้คนในเมืองคอลเลียจัง... อยากทำอะไรเพื่อช่วยพวกเค้าบ้างจัง ยังไงซะ เด็กสาวผมสีชมพูเอ่ยขึ้น
ชั้นจะทำอะไรได้ล่ะ
ทั้ง2พูดขึ้นพร้อมกันแล้วเสียงออดกินข้าวก็ดังขึ้นโดยไม่ได้นัดหมาย ทั้งคู่จึงลงไปกินข้าว
เมือง ราเชล วันที่ 3 มีนาคม ปีราเชลที่560 เวลา 10.45น.
ทางฝั่งของเด็กสาวผมสีฟ้า
ชั้น เอลล่า ชานากันด์ ต้องการจะจัดการกับหอคอยนั่น เหมือนกับเธอแหละ ทางเข้าป่าสนธยา... โอเค ชั้นไปละ เด็กสาวคนนั้นได้ยินเสียงหวานๆดังเข้ามาในโสตประสาท ซึ่งไม่รู้ว่าดังมาจากไหน เธอจึงคิดว่า ต้องไปที่ป่าสนธยาให้ได้ และเธอก็ปีนรั้วโรงเรียน แล้ววิ่งออกไปบนภูเขาใกล้ๆ จนถึงทางเข้าป่าสนธยา
ทางฝั่งของเด็กสาวผมสีชมพู
ชั้น ลูน่า เกรซเซอร์... ถึงผู้มีพลังเวทคนอื่นๆในเมืองนี้ ชั้นรู้ว่าในเมืองนี้มีผู้มีพลังเวทอยู่ แน่นอน ชั้นรู้สึกได้ ถ้าเธอได้รับรู้ถึงเหตุการณ์ตอนนี้แล้ว ถ้าใครอยากจะจัดการกับเหตุการณ์นี้ เจอกันที่ทางเข้าป่าสนธยา เด็กสาวก็ได้ยินเสียงห้าวๆของใครบางคนโดยไม่รู้ว่ามาจากไหน แต่เธอก็คิดว่าถึงจะไม่มีเวทย์มนตร์แต่ยังไงต้องไปที่ป่าสนธยาแน่นอน แล้วเธอก็ปีนรั้วโรงเรียนหนีเพื่อไปที่ทางเข้าป่าสนธยานั้น
เมือง ราเชล วันที่ 3 มีนาคม ปีราเชลที่560 เวลา 10.50น.
ณ ทางเข้าป่าสนธยา
เป็นทุ่งหญ้ากว้าง มองเห็นเมืองราเชลอยู่ไกลๆ ป่าสนธยานั้นเป็นป่าสำหรับให้นักเวทเข้าไปฝึก เป็นป่าดงดิบที่ดูแล้วน่ากลัวมาก แสงสว่างไม่สามารถส่องลงไปถึงได้ ถึงแม้จะเป็นเพียงทางเข้าก็เถอะก็ยังมองไม่เห็นทางเดินในป่าเลย
2สาวในชุดนักเรียนรูปแบบคล้ายๆกันปรากฏตัวพร้อมกันในที่แห่งนี้
เอลล่า/ลูน่าสินะ ทั้ง2พูดพร้อมกัน
แนะนำตัวกันอีกรอบละกันนะ ชั้น ลูน่า เกรซเซอร์ อายุ 16 ยินดีที่ได้รู้จัก ลูน่ากล่าวด้วยเสียงห้าวๆ
ค่ะ ชั้นเอลล่า ชานากันด์ อายุ16เช่นกัน ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน เอลล่ากล่าวด้วยเสียงหวานๆ
เมือง ซัลม่า วันที่ 3 มีนาคม ปีราเชลที่560 เวลา 10.55น.
ยอดหอคอยสีดำ
มีไฟเตอร์เริ่มเคลื่อนไหวแล้วครับ ชายที่ชื่อรุกซอร์ดซึ่งยืนอยู่ข้างๆบัลลังก์กล่าว
ลองส่งโคว์เรน(ปีศาจ)ระดับล่างๆไปสู้ดูซิ วัดฝีมือพวกมันหน่อย ดูซิ จะจัดการชั้นน่ะ มีฝีมือแค่ไหนกันเชียว และก็จัดการพวกคนอื่นๆด้วยนะ จะได้ไม่เหลือคนที่จะต่อกรกับชั้น หญิงที่ชื่อเคียร่ากล่าวกับรุกซอร์ด
ครับ เขาก้มหัวลงเล็กน้อยเป็นการตอบรับ
รุกซอร์ดเดินออกมาด้านหน้าบัลลังก์และหลับตาลง
โคว์เรนเอ๋ย พวกเจ้าจงจัดการกับนักสู้บนโลกนี้ให้หมดสิ้นไป!! เขาลืมตาขึ้นพร้อมกับแรงกดดันมหาศาล
โคว์เรนทั้งโลกก็เปลี่ยนเป้าหมายไปหาไฟเตอร์แทน แล้วพวกที่อยู่ใกล้ราเชลก็เปลี่ยนเป้าหมายเป็นเอลล่า และลูน่าแทน
เมือง ราเชล วันที่ 3 มีนาคม ปีราเชลที่560 เวลา 11.00น.
ทางเข้าป่าสนธยา
โคว์เรน... พวกมันมาได้ยังไงน่ะ แต่แค่เนี้ยไม่ครณามือชั้นหรอก ลูน่าพูดอย่างตื่นเต้น
หึๆ ได้เวลาสนุกแล้วสิ เอลล่าก็เช่นกัน
To be continue
ข้อมูลเล็กน้อย
- โลกแห่งนี้มีชื่อว่า วิเอร่า(Viera)
- โลกวิเอร่านี้ประกอบด้วยเมืองใหญ่ๆทั้งหมด 9 เมือง ได้แก่ ราเชล คอลเลีย ซัลม่า คาชเชิร์น ฟูโจอิน เดียเอิร์ธ โฮวไร คิงครอส และสหราชอาณาจักรริวเชน ซึ่งเป็นเมืองหลวงของโลกแห่งนี้ และยังมีเมืองเล็กๆอยู่ทั่วไป
- เมือง ราเชล คาชเชิร์น โฮวไร ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของโลก
- เมือง ซัลม่า เป็นเพียงเมืองเดียวที่อยู่ทางทิศเหนือ
- เมือง ฟูโจอิน เดียเอิร์ธ ตั้งอยู่ทางทิศใต้
- เมือง คอลเลีย คิงครอส ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออก
- สหราชอาณาจักรริวเชน ตั้งอยู่ในส่วนกลางเพียงเมืองเดียวและมีขนาดใหญ่ที่สุด | |
|
| | |
Rai
นักเรยนประถม
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 85
อายุ : 30
สังกัด : E.S.
อาชีพ : Fiction Burner
ความสนใจ : Moe
Registration date : 27/03/2007
ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: Final Chaos - Chapter 7 / -5 Thu Mar 29, 2007 8:10 am | |
| อืม หนุกดีเบียร์ แต่งต่อไปน่อ | |
|
| | |
Rei
ผู้ดูแลพิเศษ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 88
อายุ : 33
สังกัด : Asgard
อาชีพ : Grim Angel
ความสนใจ : Diviner
Registration date : 27/03/2007
ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: อสูร
อาชีพ: จอมเวท
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: Final Chaos - Chapter 7 / -5 Thu Mar 29, 2007 11:08 am | |
| | |
|
| | |
ReshaValentine
นักเรียนมัธยม
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 145
อายุ : 32
สังกัด : โทโฮคลับ
Registration date : 27/03/2007
ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: Final Chaos - Chapter 7 / -5 Thu Mar 29, 2007 12:52 pm | |
| Final Chaos
คำสาปล้างโลก
Chapter 2(Viera)
เมือง ราเชล วันที่ 3 มีนาคม ปีราเชลที่560 เวลา 11.10น.
ทางเข้าป่าสนธยา
จัดการมัน เสียงห้าวๆของสาวน้อยดังขึ้นด้วยความสนุกสนาน พร้อมกับเสียงกระทบกันของหมัดและก้อนเนื้อ
ดูท่าทางเธอจะชอบนะเนี่ย เอลล่าพูดพร้อมกับเตะหัวของโคว์เรนกระเด็นออกไป
แน่นอน ก็มันสนุกดีออก ลูน่าหัวเราะเล็กน้อย ก่อนที่จะก้มลงขัดขาโคว์เรนล้มลงแล้วลุกขึ้นมาเหยียบมันซ้ำอีกที
โหดนะเธอเนี่ย เอลล่าพูดจบก็ตีลังกากลับหลังซัดโคว์เรนลอยขึ้นไปและหยิบก้อนหินที่เท้าเธอขว้างใส่ ทำให้โคว์เรนนั้นสลายไปทันที
เธอก็เหมือนกันแหละน่า สาวผมฟ้าพูดเสร็จ ทั้งสองก็หัวเราะพร้อมกัน
ขอดูฝีมือเธอหน่อยซิ เอลล่าถอยออกมาเพื่อให้ลูน่าจัดการกับโคว์เรน
หุๆ ฝีมือชั้นมันก็แค่เท่าที่เห็นนี่ล่ะ ไม่มีมากกว่านี้แล้วมั้ง เธอซัดท่อนแขนเข้าไปที่หัวของโคว์เรนทั้งหลายที่อยู่รอบๆเธอ เนื่องจากโคว์เรนพวกนี้มีแรงในการโจมตีและการป้องกันที่ไม่สูงนัก รวมถึงความเร็วด้วย พวกเธอจึงจัดการได้อย่างง่ายๆ
ชั้นอยากดูวิชาของเธอน่ะ เอลล่าพูดต่อ
เอางั้นก็ได้ ลูน่าก้มลงเพื่อหลบโคว์เรนที่ฟาดแขนใส่เธอ ลูกเตะลมหมุน.. ทอร์เนโดทวิสต์!!(Tornado Twist) เธอเอาแขนยันพื้น แยกขาออก แล้วหมุนตัวเตะโคว์เรนทั้งหลายจนหายไปจำนวนหนึ่ง
มีแค่นี้ล่ะ แล้วสาวน้อยก็ตีลังกากลับหลังเพื่อยืน ของเธอล่ะ
ของชั้นหรอ ไม่มีมากหรอกนะ ยังฝึกมาไม่เยอะน่ะ เอลล่าก้าวออกมา แล้วลูน่ากลับถอยกลับไปแทน ผู้ที่ก้าวออกมานั้นไม่มีความกลัวต่อโคว์เรนจำนวนมหาศาลข้างหน้าเลยแม้แต่น้อย
โคว์เรนตัวหนึ่งวิ่งเข้ามาขวิดเธอ และในจังหวะนั้น หมัดเพลิงวายุ
ไฟร์สตอร์มฟิสต์!!(Fire Storm Fist!! เธอใช้หมัดต่อยเข้าไปไม่ยั้งที่โคว์เรนตัวนั้น จนมันกระเด็นออกไป และกระแทกโคว์เรนตัวอื่นๆ เป็นแนวยาว ทำให้เหล่าปีศาจลดจำนวนลงไปอีก
ลมกะไฟสินะ พวกเราเนี่ย ลูน่าพูดแล้วเดินเข้ามาหาเอลล่า
เข้ากันได้นะ สาวน้อยยิ้มตอบ
ปฏิกิริยาของพวกโคว์เรนทั้งหมดก็เริ่มแปลกไป พวกมันเริ่มเบียดตัวเข้าหากัน เหมือนจะบีบกันเข้าไป จนในที่สุด พวกมันก็รวมร่างกันและขนาดก็ใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้น จนกลายเป็นยักษ์ไป รูปร่างมันเหมือนกับคน แต่ว่าลำตัวเป็นสีดำทมิฬทั้งหมด และตาสีแดงสองข้าง
โรว์คังเคน!! สาวน้อยทั้งสองส่งเสียงร้องออกมาด้วยความตกใจพร้อมกัน
ทำไงดีล่ะ ลูน่าคิด
ก่อนจะคิดนะ... วิ่งก่อนเถอะ เอลล่าหันหลังกลับ และวิ่งทันที ลูน่าก็เช่นกัน เพราะแขนของโรว์คังเคนนั้นได้ฟาดลงมาบริเวณพวกเธอแล้ว
ตามชั้นมา ลูน่าหันหลังกลับแล้ววิ่งขึ้นไปบนตัวของโรว์คังเคนทางแขนของมัน เอลล่านั้นก็ตามขึ้นไปเช่นกัน
เอลล่าและลูน่าใช้แผนคือไต่แขนโรว์คังเคนนี้ขึ้นมาเพื่อจัดการส่วนหัว แต่ก็ร่วงไปหลายครั้ง จนในที่สุด พวกเธอก็ขึ้นถึงส่วนหัวของโรว์คังเคนนี้ได้
จัดการเลย!! ทั้งสองตะโกนพร้อมกัน
ลูกเตะลมหมุน
ทอร์เนโดทวิสต์!! ลูน่าใช้วิชาเตะของเธออีกครั้ง ซึ่งเธอก็ทรงตัวได้ดีบนนี้ ถึงแม้โรว์คังเคนจะพยายามสะบัดพวกเธอออกไปก็เถอะ
หมัดเพลิงวายุ... ไฟร์สตอร์มฟิสต์!! เอลล่าก็ใช้วิชาของเธออีกครั้งเช่นกัน สร้างบาดแผลบนหัวของมันได้มากเลย
โรว์คังเคนก้มตัวลง ทำให้ทั้งสองร่วงลงสู่พื้นดิน แต่พวกเธอตั้งตัวได้ และไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ
ทำไงดีล่ะ... ลูน่าทำท่าครุ่นคิดอีกครั้ง
เอาหินขว้างกัน เอลล่าเสนอความคิดอย่างง่าย ซึ่งลูน่าก็รู้ว่าคงทำอะไรไม่ได้แล้ว จึงหยิบก้อนหินรอบๆมาขว้างใส่ปีศาจยักษันั่น
ถึงแม้จะเป็นแผนง่ายๆ แต่ก็ได้ผลดี เจ้าโรว์คังเคนหยุดชะงักไปชั่วครู่ ก่อนที่จะเปิดปากกว้างของมันออก
ลำแสงสีส้มถูกยิงออกมาจากปากของมัน และไล่ยิงมายังสองสาว พวกเธอจึงต้องรีบวิ่งเพื่อเอาชีวิตให้รอบจากการทำลายล้างนั้น
ทำไงดีอีกล่ะเนี่ย ลูน่ารีบคิดๆ เอลล่าพูดพร้อมเสียงหอบ
พวกเราแยกกัน สาวผมชมพูก็พยักหน้าตอบ แล้ววิ่งเลี้ยวออกขวาไป ส่วนผู้พูดนั้นวิ่งออกไปทางซ้าย เจ้าปีศาจก็หยุดใช้ลำแสงนั้น
สองสาวก็ใช้ก้อนหินขว้างใส่ตามเดิม ส่วนเจ้าปีศาจก็ใช้แขนทั้งสองข้างฟาดลงไปไม่ยั้ง แต่ก็สู้ความเร็วของทั้งสองไม่ได้
เมือง ราเชล วันที่ 3 มีนาคม ปีราเชลที่560 เวลา 12.30น.
ทางเข้าป่าสนธยา
การต่อสู้กับโรว์คังเคนนี้กินเวลาไปครึ่งชั่วโมงแล้ว ทั้งสาม(สองคนหนึ่งปีศาจ) เริ่มมีท่าทีอ่อนล้าลงไปเรื่อยๆ แล้วทั้งสองก็วิ่งมารวมกันในที่สุด
เหนื่อยจริง วิ่งเนี่ย เอลล่าหอบ
เหนื่อยมาก ลูน่าก็เช่นกัน
ถึงทั้งสองจะเหนื่อยขนาดไหน เจ้าปีศาจก็ไม่ปล่อยให้พัก ฟาดแขนทั้งสองลงไปทันที
กรี๊ด!! สาวน้อยทั้งสองตะโกนพร้อมกันแล้วหลับตาลงด้วยความกลัว
To be continue
| |
|
| | |
ReshaValentine
นักเรียนมัธยม
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 145
อายุ : 32
สังกัด : โทโฮคลับ
Registration date : 27/03/2007
ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: Final Chaos - Chapter 7 / -5 Sat Mar 31, 2007 8:02 pm | |
| Final Chaos
คำสาปล้างโลก
Chapter 3(Viera)
เมือง ราเชล วันที่ 3 มีนาคม ปีราเชลที่560 เวลา 12.35น.
ทางเข้าป่าสนธยา
กรี๊ด!! สาวน้อยทั้งสองร้องออกมาพร้อมกับหลับตาลงด้วยความกลัว
เอ๊ะนั่นอะไร ลูน่าเหลือบไปเห็นบางอย่างสีแดงๆที่หัวแม่เท้าของโรว์คังเคนนั้น ลองดูละกัน เธอคิดก่อนที่จะลืมตาแล้วหยิบก้อนหินขว้างใส่หัวแม่เท้าของมันอย่างแม่นยำ ในช่วงที่แขนของมันกำลังจะลงมาถึง
โรว์คังเคนนั้นก็หยุดชะงักไปทันที โดยความห่างระหว่างแขนของมันกับหัวของสองสาวนั้นห่างกันเพียง 1 ฟุตเท่านั้น
เกิดอะไรขึ้นหรอ เอลล่าลืมตาขึ้นพร้อมถามลูน่าด้วยความสงสัย
จุดอ่อนของมัน อยู่ตรงนั้นอะ ลูน่าชี้ไปหัวแม่เท้าของปีศาจยักษ์
งั้นหรอ ความคิดชั่วร้ายก็ผุดขึ้นมาในหัวของเอลล่า ลูน่าเช่นกัน แล้วทั้งสองก็หลบออกมาจากระยะของแขนยักษ์นั้น
ซักพักหนึ่งโรว์คังเคนก็ขยับได้อีกครั้ง และปล่อยแขนที่หยุดไปลงสู่พื้นซึ่งไร้เป้าหมาย
วิชาหมัดขั้นสูงสุด!! หมัด...วิหค... เอลล่าทำท่าชาร์จพร้อมกับเปล่งแสงสีแดง ทำให้โรว์คังเคนตกใจเล็กน้อย
..................
เหยียบเท้า
ออร่าสีแดงหายไป เธอกระโดดเข้าไปเหยียบหัวแม่เท้าของโรว์คังเคนอย่างรุนแรง ทำให้มันหยุดชะงักไปอีกครั้ง
แย่งชั้นได้ไง ลูน่าทำแก้มป่อง
เอาเถอะ ตาเธอแล้วไง เอลล่ายิ้ม
แล้วโรว์คังเคนก็ขยับได้อีกครั้ง
คุณโรว์คังเคนขา... ลูน่ายิ้มอย่างน่ากลัวใส่โรว์คังเคน เจ้าปีศาจยักษ์นั้นก็อ้าปากเพื่อเตรียมยิงลำแสงใส่สองสาว
ยังกล้าใช้อีกเรอะ!! เธอขว้างก้อนหินใส่หัวแม่เท้าของมัน แล้วตามด้วย การกระโดดเข้าไปเตะตรงนั้นอีกครั้ง
เลิกเล่นละ เอลล่า จัดการ!! เอลล่าเดินเข้ามาสมทบกับลูน่า
ทอร์เนโดทวิสต์!! / ไฟร์สตอร์มฟิสต์!! ทั้งสองตะโกนพร้อมกันก่อนที่จะปล่อยวิชาหมัดและลูกเตะใส่โรว์คังเคน แล้วร่างมันก็ค่อยๆสลายไปจนหมด
พวกเราเดินทางกันต่อเถอะ เมืองต่อไปที่ต้องผ่านก็คงจะเป็น... โฮวไร ล่ะมั้ง ผ่านภูเขาฮิคารุ และภูเขาฮิคาริไปก็ถึง ลูน่าพูดหลังจากได้ชมการสลายไปของโรว์คังเคนแล้ว และออกเดินทางทันที เพื่อฝึกวิชาไปตามทางด้วย
เมือง ราเชล วันที่ 3 มีนาคม ปีราเชลที่560 เวลา 20.00น.
ทางเชื่อมระหว่างราเชลและโฮวไร
บริเวณนี้มีลักษณะเป็นป่าไผ่แบบญี่ปุ่นซึ่งจะไผ่ขึ้นเป็นกอๆ จะขึ้นเป็นต้นเดี่ยวๆแต่มีจำนวนมาก อยู่ระหว่างภูเขา 2 ลูกคือภูเขาฟูจิวาระ และภูเขาโมวโคว ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปได้ซักพักใหญ่แล้ว เหลือเพียงแต่แสงจันทรา และดวงดาราที่สาดส่องลงมาเพียงเท่านั้นที่คอยนำทางสาวน้อยทั้งสอง
แต่ละคนมีท่าทางเหนื่อยล้าจากการเดินทาง เพราะตามทางที่พวกเธอมานั้นเต็มไปด้วยโคว์เรนจำนวนมาก พวกเธอแทบไม่ได้พักเลยจนมาถึงที่นี่
มืดแล้วนะ พวกเราจะพักกันก่อนมั้ย เอลล่าถามพร้อมกับมองไปรอบๆด้วยความกลัวเล็กน้อย
ก็ดีนะ ลูน่าดูท่าทางไม่สะทดสะท้านกับความมืดรอบๆเลย เธอไปหาฟืนมาละกัน ชั้นจุดไฟให้
เอลล่าก็เดินไปหากิ่งไม้รอบๆมากองสุมกัน และลูน่าก็เอากิ่งไม้มาปั่นจนลุกเป็นไฟ ทั่วบริเวณก็สว่างไสวไปด้วยแสงไฟนั้น
หวังว่าจะไม่มีโคว์เรนแถวๆนี้นะ เอลล่านั่งลงข้างๆกองไฟ
ชั้นก็หวังอย่างงั้นแหละ ลูน่าก็นั่งลงอีกฝั่งของกองไฟ
หลังจากคุยกันไปซักพักทั้งสองก็นอน
เมือง ราเชล วันที่ 4 มีนาคม ปีราเชลที่560 เวลา 0.00น.
ทางเชื่อมระหว่างราเชลและโฮวไร
เอลล่านั้นหลับไปแล้ว ส่วนลูน่านั้นก็ลุกขึ้นมานั่งบนก้อนหินใหญ่บริเวณนั้น
ทำไมโคว์เรนเยอะอย่างนี้ล่ะ ทั้งๆที่ไม่ควรจะมีในแถบนี้เลยนะ.... แล้วทั้งๆที่โคว์เรนเยอะขนาดนั้น แต่ตอนนี้กลับไม่เหลือให้เห็นเลย มันหมายความว่าไงกันแน่ล่ะ... โอ๊ยปวดหัวแฮะ สงสัยต้องไปถาม ท่านคนนั้น ดูซะและ เธอบ่นออกมาด้วยเสียงเบาๆ
อ้า... ไม่ไหวแล้ว... โอ๊ย... เจ็บนะ... เบาๆสิ... เอลล่าละเมอพูดออกมา หน้าของลูน่าก็เป็นสีแดงขึ้นมาทันที
นวดเบาไป แรงกว่านี้หน่อยสิ... อ๊า~~ ลูน่าก็โล่งใจทันทีแล้วก็กลับไปนอน
วันรุ่งขึ้น
เมือง ราเชล วันที่ 4 มีนาคม ปีราเชลที่560 เวลา 6.00น.
ทางเชื่อมระหว่างราเชลและโฮวไร
สองสาวตื่นขึ้นมาพร้อมกัน เสียงของนกร้องในยามเช้านั้นช่างไพเราะเหลือเกิน ลมจากภูเขาที่พัดผ่าน บรรยากาศสดชื่นของยามเช้านั้นดีจริงๆ กองไฟที่ก่อไว้ก็ดับไปแล้ว
อรุณสวัสดิ์จ้ะ เอลล่ายิ้มแต่งัวเงียเล็กน้อย
อรุณสวัสดิ์ ลูน่าทักตอบ และลุกยืนขึ้น เอลล่าก็ลุกอย่างช้าๆ
เมื่อคืนชั้นได้ยินเสียงน้ำตกนะ ลองหาดูกันจะได้ไปอาบน้ำ ลูน่าพูด
เย้ได้อาบน้ำด้วยกัน~~ เอลล่ายิ้ม
เหอๆ ผู้หญิงเหมือนกัน ชั้นไม่ถือหรอก ลูน่าเขินเล็กน้อย และทั้งสองก็เดินไปตามทางจนเจอทางแยก ก็ได้ยินเสียงน้ำตกดังแว่วออกมา ทั้งคู่จึงเดินเลี้ยวเข้าไป ก็เห็นน้ำตกเล็กๆไหลลงมาจากยอดเขาฟูจิวาระ ซึ่งไหลลงมาเป็นแอ่งขนาดใหญ่ และไหลออกไปสู่ราเชล และโฮวไรได้
ลูน่าดูให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่แถวนั้น แต่ว่าเอลล่ากลับถอดเสื้อผ้าออกจนหมดแล้วลงไปในแอ่งน้ำนั้นทันที
ลงมาสิลูน่า น้ำเย็นดีนะ เอลล่าเล่นน้ำอย่างร่าเริง เหมือนกับเด็กๆ ลูน่ามองเอลล่าแบบเหวอๆเล็กน้อย แล้วก็ถอดเสื้อผ้าออกหมดแล้วค่อยๆเดินลงแอ่งน้ำไป
เอลล่านั้นก็เล่นน้ำไป ส่วนลูน่าก็แค่แช่น้ำอยู่เฉยๆ
แปลกเนอะ ไม่มีโคว์เรนเลย เอลล่าเอ่ยก่อนจะดำน้ำลงไป
นั่นสิ แปลกดีจัง ลูน่าก็ทำหน้าเครียดอีกครั้ง
ซ่า~~ เอลล่าผุดขึ้นมาจากน้ำและสาดน้ำใส่ลูน่าซึ่งทำหน้าเครียดอยู่ ก็ถอดสีหน้าออกทันที และสาดน้ำกลับใส่เอลล่า
ทั้งสองเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนานซักพักก็ขึ้นจากแอ่งแล้วใส่เสื้อผ้าและเดินทางต่อ
To be continue
| |
|
| | |
ReshaValentine
นักเรียนมัธยม
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 145
อายุ : 32
สังกัด : โทโฮคลับ
Registration date : 27/03/2007
ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: Final Chaos - Chapter 7 / -5 Sun Apr 01, 2007 6:33 pm | |
| Final Chaos
คำสาปล้างโลก
Chapter 4(Viera)
เมือง ราเชล วันที่ 4 มีนาคม ปีราเชลที่560 เวลา 8.00น.
ทางเชื่อมระหว่างราเชลและโฮวไร
สองสาวเดินออกมาจากบริเวณน้ำตก และมุ่งหน้าไปยังหมู่บ้านโฮวไร โดยระหว่างทาง จะต้องผ่านป่าปริซึมริเวอร์ ป่าที่คอยปกป้องหมู่บ้านแห่งนั้นไว้ และทั้งคู่กำลังจะผ่านช่องว่างระหว่างภูเขาไป
โอ๊ย ทำไมรู้สึกแปลกๆ เอลล่าเดินไปบ่นไป
ทำไมรึ ลูน่ากลับไม่รู้สึกอะไรเลย
งืมๆ..... กางเกงในมันรัดๆ เมื่อเอลล่าพูด สาวน้อยอีกคนก็หน้าแดงทันที
นี่เธอหยิบของชั้นไปสินะ ลูน่าพูดด้วยความอาย
เธอใส่เสื้อผ้าก่อนชั้นไม่ใช่เรอะ เปลี่ยนคืนเลย หึ หึ หึ เอลล่าเดินเข้าไปใกล้ๆลูน่าพร้อมแผ่รังสีอำมหิต
ว้ายยย ลูน่าวิ่งหนีทันที สาวน้อยผมชมพูก็ไล่ตามไปจนจับได้ในที่สุด
.....(เปลี่ยนกันอยู่)
จะไปได้ยัง สาวผมฟ้าพูดด้วยความอาย
ไปสิ เอลล่าหัวเราะเล็กๆก่อนออกเดินทาง
เมือง โฮวไร วันที่ 4 มีนาคม ปีราเชลที่560 เวลา 9.30น.
ป่าปริซึมริเวอร์ ป่าที่ล้อมรอบหมู่บ้านโฮวไรอยู่
พวกเรา... หลงรึเปล่า... เอลล่ามองไปรอบๆอย่างไม่รู้ทิศทาง
ชั้นว่า.... หลงแหละ ลูน่าก็สับสนกับทิศทางที่ควรจะไปเช่นกัน
เสียงดนตรีก็ดังแว่วมาจากที่ไหนซักแห่งในป่าแห่งนี้ เป็นเสียงดนตรีที่ไพเราะจับใจ และมีท่วงทำนองที่สนุกสนาน
ทั้งสองเดินตามเสียงเพลงนั้นไปจนพบกับหญิงสาวผมสีส้ม ในกระโปรงชุดสีแดง แขนเสื้อสีขาว เธอนั่งเล่นคีย์บอร์ดอยู่ท่ามกลางสัตว์ป่าตัวเล็กๆมากมาย
ช่วยบอกทางไปหมู่บ้านโฮวไรหน่อยได้มั้ยคะ เอลล่าเดินเข้าไปถาม สัตว์ป่าทั้งหลายก็วิ่งหนีไป
ง่า~~ เจ้าตัวเล็กหายไปหมดเลย แล้วเธอก็ลุกยืนขึ้น ชั้นขอแนะนำตัวก่อนละกัน รีลิคก้า ปริซึมริเวอร์ ภูตผู้ดูแลป่าแห่งนี้ พวกเธอเดินไปตามทางเรื่อยๆจะได้ยินเสียงดนตรี นั่นแหละพี่ชั้นเป็นคนเล่นเอง พอเจอแล้วก็ไปถามพี่ชั้นดูละกัน รีลิคก้าชี้นิ้วไปตามทางแคบๆในป่า ขอให้โชคดีในการเดินทาง แล้วเธอก็นั่งลงเล่นคีย์บอร์ดต่อ สัตว์ป่าทั้งหลายก็ออกมาอีกครั้ง
ขอบคุณค่ะ แล้วสองสาวก็เดินไปตามทางที่รีลิคก้าชี้ไป
เมือง โฮวไร วันที่ 4 มีนาคม ปีราเชลที่560 เวลา 10.15น.
ป่าปริซึมริเวอร์ ป่าที่ล้อมรอบหมู่บ้านโฮวไรอยู่
สองสาวได้ยินเสียงดนตรีอีกครั้ง คราวนี้เป็นเครื่องดนตรีที่มีเสียงดัง แต่ก็ไพเราะเช่นกัน พวกเธอจึงเดินตามเสียงไปหาเจ้าของเสียงนั้น จนพบกับหญิงสาวผมสีฟ้าอ่อน ในชุดสีขาวแถบฟ้า เธอยืนเป่าทรัมเป็ตสีทองอยู่ด้วยอารมณ์ที่ร่าเริงมาก
คุณคือพี่สาวของรีลิคก้าใช่มั้ยคะ ช่วยบอกทางไปหมู่บ้านโฮวไรหน่อยได้มั้ยคะ เอลล่าเดินเข้าไปถาม
ชั้นพี่สาวของรีลิคก้าเองค่ะ เมอร์ลิน ปริซึมริเวอร์ ไปตามทางนี้ล่ะค่ะ แล้วจะเจอกับพี่สาวชั้นอีกคน โชคดีในการเดินทางนะคะ เธอชี้ทางให้แล้วก็เล่นดนตรีต่อ
ขอบคุณค่ะ แล้วทั้งสองก็เดินตามทางนั้นไป
เมือง โฮวไร วันที่ 4 มีนาคม ปีราเชลที่560 เวลา 11.00น.
ป่าปริซึมริเวอร์ ป่าที่ล้อมรอบหมู่บ้านโฮวไรอยู่
สองสาวก็ได้ยินเสียงดนตรีอีกครั้งหนึ่งเป็นเสียงดนตรีที่ฟังแล้วเศร้า ถึงแม้จะไพเราะเพียงใดก็ตาม แต่มันกลับฟังแล้วหดหู่ใจ เหมือนกับจะต้องจากใครซักคนไป
ทั้งสองเดินตามเสียงเพลงไปก็พบกับหญิงสาวชุดสีดำ เส้นผมสีทอง นั่งเล่นไวโอลินอยู่บนก้อนหินใหญ่กลางลำธารเล็กๆ
คุณคือพี่สาวของเมอร์ลินและรีลิคก้าสินะคะ เอลล่าเดินเข้าไปหา
นักดนตรีคนนั้นก็ค่อยๆลงมาจากก้อนหินอย่างสวยงามและเดินเข้าไปหาเอลล่า
ใช่ค่ะ ชั้นลูนาซ่า ปริซึมริวเวอร์ พี่ใหญ่สุดของตระกูลนี้ พวกเธอจะไปโฮวไรกันใช่มั้ยล่ะ เดินตามทางไปอีกนิดหน่อยก็ถึงและ ระวังตัวด้วยล่ะ ลูนาซ่ายิ้มให้
ระวังอะไรหรอคะ ลูน่าเดินเข้ามาถาม
คำสาปของท่านโอยาชิโร่ไงล่ะ สาวผมทองหัวเราะ แต่ผู้มาเยือนกลับไม่ฮาด้วย ทำให้ลูนาซ่าเงียบลง
มีบางอย่างที่พวกเธอควรระวังละกัน เธอยิ้มให้อีกครั้งก่อนชี้ทางให้ แล้วทั้งสองก็เดินไปตามทางนั้น
To be continue
| |
|
| | |
ReshaValentine
นักเรียนมัธยม
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 145
อายุ : 32
สังกัด : โทโฮคลับ
Registration date : 27/03/2007
ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: Final Chaos - Chapter 7 / -5 Tue Apr 03, 2007 11:54 pm | |
| Final Chaos
คำสาปล้างโลก
Chapter 5(Viera)
เมือง โฮวไร วันที่ 4 มีนาคม ปีราเชลที่560 เวลา 12.00น.
หมู่บ้านโฮวไร
สองสาวเอลล่าและลูน่าก็เดินมาจนถึงหมู่บ้านโฮวไรในที่สุด หมู่บ้านแห่งนี้เป็นหมู่บ้านเล็กๆ ที่ดูแล้วยังไม่เจริญนัก บ้านบางหลังทำจากไม้ แต่บางบ้านก็ใช้ปูน เป็นการผสมผสานที่ดูแปลกตาดี พร้อมทั้งมีบันไดทางขึ้นทอดยาวสู่ศาลเจ้าแห่งหนึ่ง
จากเท่าที่เห็นหมู่บ้านแห่งนี้ เป็นหมู่บ้านที่สงบเงียบและสามัคคีกันมาก หลายคนกำลังช่วยกันตักน้ำจากบ่อน้ำเล็กๆใจกลางหมู่บ้าน บ้างก็จับกลุ่มคุยกันอย่างสนุกสนาน ดูแล้วอบอุ่นดี
พวกคุณคือ ลูน่า เกรซเซอร์ แล้วก็ เอลล่า ชานากันด์ใช่มั้ยครับ ชายหนุ่มเสื้อยืดสีขาวกางเกงขาสั้นสีเลือดหมู เดินเข้ามาถามสองสาว
รู้ชื่อพวกเราได้ยังไงน่ะ เอลล่ามองด้วยความสงสัย ลูน่าก็เช่นกัน
อ๋อ ลืมแนะนำตัวไป ผมโมริชิกะ เคย์อิจิ ท่านเรย์มุให้ผมมาต้อนรับพวกคุณน่ะครับ ตามผมมาเลยครับ ชายที่ชื่อเคย์อิจิเดินนำทั้งสองไปยังศาลเจ้าที่ตั้งตระหง่านอยู่ที่ปลายบันไดสูงท้ายหมู่บ้าน
ศาลเจ้าแห่งนี้มีรูปปั้นสิงโตตั้งอยู่ด้านหน้า 2 ตัว หลังคามุงกระเบื้องสีดำ ล้อมรอบไปด้วยป่าไม้ แต่บรรยากาศก็ไม่แตกต่างกับที่ตัวหมู่บ้านเลย มีคนหลายคนอยู่รอบๆศาลเจ้านี้ กำลังช่วยกันทำความสะอาดรอบๆศาลเจ้าแห่งนี้อยู่
เคย์อิจินำทั้งสองเข้าไปในตัวศาลเจ้า จนถึงห้องห้องหนึ่ง เป็นห้องขนาดไม่ใหญ่นัก มีลูกแก้วหยินหยางขนาดใหญ่ตั้งอยู่กลางห้อง สามารถมองทะลุเข้าไปเห็นภายในลูกแก้วนั้นได้
ยินดีต้อนรับสู่หมู่บ้านโฮวไร ลูน่า เกรซเซอร์ และ เอลล่า ชานากันด์ หญิงสาวในชุดสีขาวแดง มิโกะประจำศาลเจ้าแห่งนี้ นั่งรออยู่ภายในห้อง และล่วงรู้ถึงการมาของทั้งสองคนนี้อยู่แล้ว
สวัสดีค่ะ คุณคงเป็น ฟุรุเดะ เรย์มุ ผู้ล่วงรู้ทุกอย่างสินะคะ ลูน่านั่งลง
สวัสดีค่ะ เอลล่าก็นั่งลงเช่นกัน เคย์อิจิก็เดินจากไป
ใช่แล้ว ชั้นฟุรุเดะ เรย์มุ มิโกะผู้ล่วงรู้ทุกอย่าง เธอมีคำถามจะถามชั้นใช่มั้ยล่ะ ลูน่า เกรซเซอร์ หญิงสาวที่ชื่อเรย์มุพูดด้วยเสียงหวานๆ แต่ห้วน
ใช่... ทำไมในช่วงที่เดินทางจากราเชล ไปถึง ช่องแคบระหว่างภูเขาฟูจิวาระและโมวโคว ถึงมีโคว์เรนโผล่ออกมาไม่หยุดไม่หย่อนเลยล่ะคะ? แล้วทำไมช่วงเดินทางมาที่นี่กลับไม่เจอโคว์เรนเลยซักตัวล่ะ ลูน่ายิงคำถามที่คาใจมาตั้งแต่เมื่อวานจนหมด
นี่เธอคิดมากขนาดนี้เลยหรอเนี่ย เอลล่ามองลูน่าด้วยสายตาที่ตกใจเล็กน้อย
หุๆ ก็รู้อยู่แล้วล่ะว่าเธอต้องถาม.. เรย์มุเอามือจับลูกแก้วหยินหยาง แล้วปล่อยออก เธอรู้จัก โลกคู่ขนาน มั้ยล่ะ เรย์มุถามทั้งสอง ซึ่งทั้งสองก็พยักหน้าตอบ
นี่คือ พวกเธอในอีกโลกหนึ่ง แล้วเรย์มุก็มองเข้าไปในลูกแก้วนั้น และให้ทั้งสองมองเข้าไป ซึ่งก็เห็นพวกเธอเองในนั้น ที่กำลังมองมาเช่นกันและเอลล่าในโลกนี้ก็ทำหน้าทะเล้นใส่
เอลล่าในลูกแก้วสะดุ้งเฮือกและผงะถอยหลังออกไปเล็กน้อยด้วยความตกใจ
ตอนนี้นะ โลกแห่งนี้ วิเอร่า และโลกคู่ขนานดีเอม่า อยู่ใกล้กันมาก จนแทบจะทับซ้อนกันไปแล้ว เพราะฉะนั้น เหตุการณ์ต่างๆในโลกนี้ ที่โลกนั้นก็มีเหมือนกัน และเพราะว่าการที่ใกล้จะทับซ้อนกันแล้วนั้น บางอย่างก็จะเชื่อมต่อกันด้วย อย่างเช่นจำนวนโคว์เรน ที่เธอสงสัยอะ มันผลุบๆโผล่ๆ 2 โลกนี้แหละ และก็... เธอจำโรว์คังเคน ตัวนั้นได้มั้ยล่ะ เพราะพวกเธอจัดการไป ฝั่งนู้นที่เกือบตายก็เลยรอดมาได้ แต่ว่านะ... ทุกเหตุการณ์จะไม่เหมือนกันเสมอไป และขึ้นอยู่กับโชคของพวกเธอแล้วล่ะ เรย์มุยิ้ม เข้าใจแล้วสินะ
อืม... แล้วพวกเราจะติดต่อพวกเราเองอีกโลกนึงได้มั้ย ลูน่ายิงคำถามต่อ
ได้ ผ่านทางชั้น เท่านั้น เรย์มุเอ่ยด้วยเสียงหนักแน่น
คำถามสุดท้ายละ เมืองที่จะถูกทำลายต่อไป เรียงลำดับมาได้มั้ย
บอกได้แค่ 2 เมืองต่อไปล่ะนะ เมืองฟูโจอิน ตามด้วย คิงครอส ไงล่ะ พวกเธอจะรีบไปจัดการหอคอยนั่น หรือว่าจะไปช่วยเมืองฟูโจอินล่ะ เรย์มุยิ้ม
เราช่วยได้หรอ ยังไงอะ เอลล่าถามอย่างไร้เดียงสา
ก่อนที่เมืองจะถูกทำลายน่ะ โรว์คังเคนระดับSจะบุกทำลายเมืองนั้น หากกำจัดพวกมันไม่หมด เมืองก็จะถูกทำลาย ก็แค่นั้นล่ะ เหลือเวลาอีก 3 วัน พวกเธอจะไปไหวมั้ยล่ะ
แล้วถ้าอีกโลกนึงช่วยเมืองนั้นได้แล้วล่ะ ลูน่ายิงคำถามแทรก
เมืองนั้นในโลกนี้ก็ปลอดภัยไงล่ะ
งั้นพวกเราขอคุยกับอีกโลกนึงหน่อยสิ
ได้สิ คุยมาได้เลยนะ แล้วตัวชั้นจะตอบสิ่งที่โลกนู้นพูดมา สายตาของเรย์มุก็เลื่อนลอยออกไป เหมือนกับคนที่ไร้วิญญาณ
พวกเธอรู้แล้วใช่มั้ยเรื่องทั้งหมดเนี่ย และเรื่องที่จะช่วยเมืองต่างๆด้วย เรย์มุเปล่งเสียงห้าวๆออกมา ซึ่งเป็นเสียงของลูน่าอีกโลกหนึ่ง
รู้แล้วล่ะ จะให้พวกเราไปช่วยเมืองฟูโจอินใช่มั้ยล่ะ ลูน่าตอบ
ใช่แล้ว หรือจะให้พวกเราไปเองล่ะ เรย์มุ(ลูน่า)ถามต่อมาอีก
พวกเราไปเองก็ได้ พวกเธอรีบไปจัดการเมืองต่อไปเถอะ ลูน่าตอบกลับไป
อือได้ งั้นพวกเราจะไปช่วยโครนอส ละกันนะ เมืองทางทิศตะวันออกของโลกพวกเธออีกเมืองอะ เรย์มุ(ลูน่า)พูดต่อ
อือ แล้วคุยกันอีกทีนะ ตัวชั้นอีกคน ลูน่าพูด
แล้วคุยกัน แล้วทั้งสองก็ตัดการติดต่อกัน
ขอให้โชคดีในการเดินทางนะ เรย์มุพูด ด้วยเสียงของเธอเอง
ค่ะ ลูน่าพูดและลุกยืนขึ้น
แล้วเจอกันนะคะ เอลล่าพูดและลุกยืนขึ้น
ทั้งสองสาวก็เดินออกจากศาลเจ้า และเตรียมตัวออกเดินทางกันอีกครั้ง
เมือง ซัลม่า วันที่ 4 มีนาคม ปีราเชลที่560 เวลา 12.30น.
ยอดหอคอยสีดำ
ห้องสีขาว
ยัยสองตัวนั่น... น่าโมโหจริง ส่งอะไรไปกำจัดมันทีเซะ หญิงสาวที่นั่งอยู่บนบัลลังก์สีขาว เคียร่าพูดด้วยอารมณ์รุนแรง
ครับ องค์หญิง ชายหนุ่มที่เป็นองครักษ์ของเคียร่า รุกซอร์ด ทำการร่ายเวทย์มนตร์อีกครั้งหนึ่ง
นามิเน่ เจ้าจงไปจัดการพวกมันซะ ชายหนุ่มเรียกปีศาจออกมาจากเงามืด โดยยังคงมีเงาปกคลุมปีศาจตัวนั้นอยู่ และเงานั้นก็หายไป
To be continue
| |
|
| | |
vspell
เด็กอนุบาลสานฝัน
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 18
อายุ : 33
สังกัด : เทพ
อาชีพ : ว่างงาน
ความสนใจ : 2D Girl
Registration date : 31/03/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: Final Chaos - Chapter 7 / -5 Fri Apr 06, 2007 1:35 am | |
| ความจริงตามอ่านมาตลอดนะ แต่แค่ไม่ได้เม้น คริคริ | |
|
| | |
ReshaValentine
นักเรียนมัธยม
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 145
อายุ : 32
สังกัด : โทโฮคลับ
Registration date : 27/03/2007
ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: Final Chaos - Chapter 7 / -5 Mon Apr 09, 2007 12:01 am | |
| Final Chaos
คำสาปล้างโลก
Chapter 6(Diema)
เมือง โทโฮว วันที่ 4 มีนาคม ปีริเวียร่าที่560 เวลา 12.40น.
หมู่บ้านโทโฮว
เราจะไปกันรึยัง? เอลล่าเอ่ยขึ้น ในขณะที่เธอและลูน่ากำลังนั่งพักกันอยู่ใต้ร่มเงาของต้นซากุระที่กำลังบานสะพรั่งอยู่รอบๆศาลเจ้าของเมืองโทโฮวแห่งนี้
อืม.... ไปก็ได้ ลูน่าลุกยืนขึ้นอย่างกระฉับกระเฉง และดึงเอลล่าที่ยื่นมือมาให้ลุกขึ้น
ทั้งสองสาวกำลังจะออกเดินทางไปยังเมืองโครนอส ที่ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของดีเอม่า โดยผ่านป่าปริซึมริเวอร์ออกไป และเดินทางตามสุสานตึกร้างไปจนถึงเมืองที่เป็นจุดหมายปลายทาง
มิโกะประจำศาลเจ้าแห่งนี้ ฟุรุเดะ เรย์มุ เห็นว่าพวกเธออยู่ในชุดนักเรียน จึงเอาชุดมาให้ทั้งสองเปลี่ยน ลูน่านั้นอยู่ในเสื้อยืดขาว กระโปรงสั้นดำ เอลล่าอยู่ในเสื้อยืดแขนยาวสีชมพู กระโปรงยีนส์สั้น ไม่รู้ว่าหมู่บ้านแบบนี้ไปหาเสื้อผ้าแบบนี้มาจากที่ไหนเหมือนกัน
พวกเธอเดินลงจากบันไดศาลเจ้าที่ทอดยาวลงไปยังตัวหมู่บ้านโทโฮวแห่งนี้ และแวะหาของกินในเมืองก่อนที่จะออกเดินทาง
ทั้งสองเข้าไปในร้านขายอาหารเล็กๆที่มีป้ายติดอยู่ข้างหน้าว่า ยูคาริ ราเมน ภายในร้านแห่งนี้ให้ความรู้สึกที่เป็นแบบญี่ปุ่น โดยทั้งร้านทำจากไม้ทั้งสิ้น ทางเข้าร้านมีผืนผ้าไม่ยาวนักห้อยลงมา มีเคาน์เตอร์ที่ทำจากไม้ กั้นระหว่างครัวและที่นั่งไว้ โดยเคาน์เตอร์ด้านนอกจะมีส่วนที่ยื่นออกมาเพื่อวางจานอาหาร และมีเก้าอี้ตั้งเรียงอยู่รอบๆ ด้านในครัวก็เห็นแม่ครัวหมวกสีขาว ผมสีเหลือง แต่ที่แปลกคือ... เธอมีหาง!! และไม่ใช่แค่หางเดียว แต่เป็นหางสีเหลืองถึง9หาง!! เธออยู่ในชุดสีขาวและกำลังทำอาหารให้แก่ลูกค้าผู้ชายวัยกลางคนที่นั่งอยู่ก่อนหน้านี้คนหนึ่งเอลล่าและลูน่าเดินเข้าไปนั่งถัดจากลูกค้าคนนั้น
มิโซะ ราเมนที่นึงค่ะ ลูน่าพูดอย่างสุขุม
ชาชูเมนที่นึงค่ะ เอลล่าพูดอย่างร่าเริง แม่ครัวก็เสิร์ฟอาหารข้ามเคาน์เตอร์ไปให้ลูกค้าที่อยู่ก่อนหน้านี้ และลงมือทำอาหารที่ลูน่าและเอลล่าสั่ง
พวกคุณกำลังจะไปโครนอสกันใช่มั้ยครับ? ลูกค้าคนนั้นหันมาถามทั้งสองสาว
ใช่ค่ะ ลูน่าตอบ
อย่างที่ท่านเรย์มุบอกไว้สินะ พวกคุณจะไปช่วยโลกนี้กันใช่มั้ยครับ ถ้าไม่รังเกียจ ช่วยพาลูกชายผมไปด้วยไดมั้ยครับ
ลูกชายของคุณ... อายุเท่าไหร่เหรอคะ เอลล่าถามแทรก
12ปีเองครับ เขาบอกว่าอยากจะไปช่วยโลกบ้าง และอีกอย่าง ลูกผมก็เป็นผู้มีพลังเวทเหมือนกันนะครับ ช่วยหน่อยเถอะครับ พาเขาไปที ชายคนนั้นก้มหัวลงขอร้อง
คงจะไม่ได้ล่ะค่ะ เขาอายุแค่12ปีเท่านั้น ถ้าเอาไปคงจะเป็นอันตราย ชั้นขอโทษด้วยนะคะ ลูน่าพูดอย่างเย็นชา
งั้น... ไม่เป็นไรครับ สีหน้าเศร้าก็เผยออกมาให้เห็นในทันที ก่อนที่เขาจะบรรจงกินราเมนอย่างช้าๆ
นี่ ไม่สงสารเค้าหน่อยเลยเหรอ เอลล่ากระซิบข้างหูลูน่า
ชั้นว่าอย่างนี้ดีกว่านะ ถ้าลูกเขาเป็นอะไรไป พวกเราจะทำยังไงล่ะ พวกเรายังเกือบจะตายเพราะโรว์คังเคนนั่นเลยนะ
ก็จริง... แล้วอาหารที่พวกเธอสั่งก็ถูกนำมาวางไว้ตรงหน้าพวกเธอ
กินเถอะ ลูน่าพูดพร้อมหยิบตะเกียบและช้อน แล้วก็กินทันที เอลล่าก็เช่นกัน
เพล้ง!! เสียงแก้วหล่นแตกดังขึ้นมาจากทางหลังร้าน
เชน!! แม่ครัวหันหลังไปมองด้วยความโมโห หญิงสาวชุดแดง พร้อมกับ... หาง!! สีน้ำตาล2หาง ทำชามหล่นแตกนั่นเอง
ขอโทษค่า~~ พี่รัน เชนก้มหัวขอโทษรัน
เสียงอะไรกัน หญิงสาวกระโปรงชุดสีม่วง แขนเสื้อยาวสีขาวปรากฏตัวขึ้นที่หลังร้าน ซึ่งดูแล้วจะเป็นเจ้าของร้าน
เชนทำจานแตกอีกแล้วค่ะ ท่านยูคาริ รันเดินเข้าไปบอกเธอ
เก็บกวาดด้วยละกัน ชั้นไปนอนต่อละ แล้วยูคาริก็เดินจากไป พร้อมกางร่มสีชมพูของเธอ
เอลล่าและลูน่าทานอาหารเสร็จแล้ว ก็จ่ายเงินและเดินออกจากร้านที่วุ่นวายแห่งนี้ไป แล้วออกเดินทางทันที
พวกเธอเดินเข้าไปในป่าปริซึมริเวอร์ทางทิศตะวันออกของหมู่บ้าน
เธอเคยได้ยินเรื่อง องค์หญิงแห่งการทำลายล้าง มั้ย? ลูน่าถามเอลล่าในขณะที่เดินทางไปได้ซักพัก
ไม่รู้ว่าใช่เรื่องนี้รึเปล่านะ ที่เค้าว่า องค์หญิงผู้ถูกปิดผนึกเอาไว้ในน้ำแข็งรัตติกาล เพราะว่าพลังอันมหาศาลของเธอ และเมื่อถึงเวลาที่น้ำแข็งรัตติกาลจะเสื่อมสลาย จะต้องหาร่างทรงเพื่อปลดปล่อยตัวเองออกมา และเริ่มทำลายล้างอีกครั้ง ใช่เรื่องนี้รึเปล่า เอลล่าตอบ
ใช่.. ลูน่าพยักหน้า ชั้นคิดว่า องค์หญิงนั่นอาจจะเป็นยัยเคียร่าก็ได้นะ
อืม... เอลล่าคิดอะไรบางอย่าง แล้วเธอเคยได้ยินเรื่อง ผู้ปิดผนึก มั้ยล่ะ เธอถามลูน่ากลับ
ผู้ที่ปิดผนึกองค์หญิงแห่งการทำลายล้างไว้ในน้ำแข็งสินะ มีด้วยกันสองคน เป็นผู้หญิงทั้งคู่ หลังจากปิดผนึกองค์หญิงไป ก็ต้องทำการฟื้นฟูพลังของตนเอง โดยการฆ่าตัวตาย แล้วเกิดใหม่เพื่อกลับมาปิดผนึกองค์หญิงอีกครั้ง
แกร็ก แกร็ก เสียงของต้นไม้ที่ถูกบางอย่างกระทบดังขึ้น
โคร่ม! เด็กหนุ่มตกลงมาจากต้นไม้สูงบริเวณที่ลูน่าและเอลล่ายืนอยู่
สายลมที่พัดผ่าน... จงพัดพาเอาสิ่งชั่วร้ายรอบๆตัวข้าออกไปด้วยเถิด วินดี้โบลว์!! ลูน่าเป่าลมไปทางเด็กคนนั้น ทำให้เขาร่วงลงมาช้าลง และถึงพื้นอย่างนุ่มนวล
ขอบคุณครับ เด็กคนนั้นกล่าว...
เขาเป็นเด็กที่มีผมสีทอง ในเสื้อกล้ามสีขาว กางเกงขาสั้นสีเลือดหมู ความสูงถือว่าอยู่ในเกณฑ์ใช้ได้สำหรับอายุราวๆเขา แต่ก็เตี้ยกว่าลูน่าและเอลล่าไม่มาก
เธอคือ...? เอลล่าถามเด็กคนนั้นด้วยความตกใจเล็กน้อย
ขอผมเดินทางไปด้วยคนนะครับ ขอร้องล่ะครับ คุณลูน่า เกรซเซอร์ และคุณเอลล่า ชานากันด์ เด็กคนนั้นคุกเข่าลง และก้มหัวขอร้องทั้งสองด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ
เฮ้ย ลุกขึ้นเลยนะ เอลล่าดึงตัวเขาขึ้นมา
เธอคงเป็นลูกชายของตาลุงในร้านราเมนคนนั้นสินะ ลูน่าถามต่อทันที
ใช่ครับ พวกคุณเจอพ่อผมแล้วสินะ ขอร้องล่ะครับ พาผมไปกับคุณที ผมอยากจะช่วยโลก ผมอยากจะช่วยโทโฮวอันสวยงามแห่งนี้ ผมไม่อยากเห็นมันต้องถูกทำลายไปน่ะครับ ขอร้องล่ะครับ เขาก็คุกเข่าลงอีกทีหนึ่งพร้อมกับน้ำใสๆที่เริ่มเอ่อล้นออกมา
แล้วเธอจะไหวหรอ เอลล่าถามพร้อมกับดึงตัวเขาขึ้นมาอีกครั้ง
ต้องไหวสิครับ เพื่อหมู่บ้านโทโฮวแห่งนี้ เขาปาดน้ำตา เอลล่าและลูน่าก็เริ่มเห็นใจ
จะไปก็ไป แต่ขอบอกไว้ก่อน ชั้นจะไม่ช่วยอะไรเธอนะ ลูน่าพูดอย่างเย็นชา แต่เด็กชายคนนั้นกลับออกอาการดีใจอย่างมาก
ไม่เป็นไรครับ เขายิ้ม
เธอชื่ออะไรล่ะ เอลล่าถาม
นาธาน... นาธาน เฟียร์ดาลีน ครับ ยินดีที่ได้รู้จัก เขาก้มตัวลงเล็กน้อย
ไปเถอะ ลูน่าพูดอย่างเย็นชาและเดินทางต่อโดยไม่สนใจนาธานเลย นาธานและเอลล่าก็เดินตามลูน่าไป
การเดินทางครั้งนี้ก็ผู้เข้าร่วมอีกหนึ่งคนแล้ว เป็นปริศนาอีกอย่างหนึ่งที่จะเกิดขึ้นในเรื่องนี้ ปริศนาจะเป็นอย่างไร คำตอบของปริศนานี้คืออะไร โปรดติดตามกันต่อไป
To be continue
| |
|
| | |
Rai
นักเรยนประถม
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 85
อายุ : 30
สังกัด : E.S.
อาชีพ : Fiction Burner
ความสนใจ : Moe
Registration date : 27/03/2007
ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: Final Chaos - Chapter 7 / -5 Tue Apr 10, 2007 9:12 pm | |
| อ่านล่ะ แต่งต่อไปเน่อ - -// | |
|
| | |
ReshaValentine
นักเรียนมัธยม
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 145
อายุ : 32
สังกัด : โทโฮคลับ
Registration date : 27/03/2007
ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: Final Chaos - Chapter 7 / -5 Wed Apr 11, 2007 7:59 pm | |
| Final Chaos
คำสาปล้างโลก
Chapter 7(Diema)
เมือง โทโฮว วันที่ 4 มีนาคม ปีริเวียร่าที่560 เวลา 13.30น.
ป่าปริซึมริเวอร์ทางตะวันออก
ท่ามกลางต้นไม้นานาชนิด ที่เรียงรายอยู่นับไม้ถ้วน และเสียงสัตว์ร้องระงม สองสาวและเด็กหนุ่มกำลังเดินทางมุ่งหน้าไปยังโครนอส เมืองแห่งแร่ธาตุ เพื่อจะไปช่วยเมืองนั้นเอาไว้ จากการถูกทำลาย ภายในระยะเวลา 3 วันที่เหลือนี้
ฟ้าว... โคร่ม!! ต้นไม้ใกล้ๆทั้งสามล้มลง เพราะถูกของมีคมบางอย่างตัดออก ฝุ่นควันและเศษใบ้ไม้ก็ปลิวกระจายไปทั่วทั้งบริเวณจนทำให้มองไม่เห็นอะไรรอบๆเลย
ถอยไปนาธาน ลูน่าพูดและดันนาธานออกไป พร้อมมองไปรอบๆ ระวังตัวด้วยนะเอลล่า
พลั่ก! ท่อนไม้ท่อนเล็กก็พุ่งมากระแทกเข้ากลางหน้าของลูน่าเต็มๆ
เธอน่ะแหละ ระวังตัวไว้ เอลล่าหัวเราะเช่นเดียวกับนาธานที่ต้องแอบหัวเราะเพราะกลัว ส่วนลูน่านั้นก็ทั้งเจ็บทั้งอาย
ผู้มีพลังเวทถึงสามคนมาอยู่ด้วยกัน น่าสนุกเสียจริง เงาของชายคนหนึ่งเคลื่อนตัวออกมาจากกลุ่มควันนั้น
เมื่อกลุ่มควันจางลงก็เผยให้เห็นถึงร่างของชายฉกรรจ์ ที่มีรอยแผลจากการถูกฟันที่หน้าเป็นรอยยาว บริเวณลำตัวอันบึกบึนและไร้ซึ่งสิ่งปกคลุมของเขาก็มีรอยถูกฟันเต็มไปหมด ด้านข้างกางเกงยีนส์สีน้ำเงินขาสั้นของเขาก็แนบฝักดาบไว้ข้างละหนึ่งอัน ส่วนดาบยาวทั้งสองนั้นอยู่ในมือเขาเรียบร้อยแล้ว
โรว์คังเคนระดับSสินะ ลูน่าจ้องมองไปยังชายคนนั้น
ข้า โซโรเนียร์ โรว์คังเคนหมายเลข12 เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่แข็งกระด้างและดุดัน มาขอรับวิญญาณพวกเจ้าไปละกันนะ!! เขาพุ่งเข้ามา วาดดาบออกมาในแนวขวางอย่างรวดเร็ว ทั้งสามก็กระโดดถอยหนีออกมา
นาธาน ไปหาที่ซ่อนก่อนนะ เอลล่าบอกกับนาธาน ซึ่งเขาก็เชื่อฟังและวิ่งไปหลบหลังต้นไม้แถวๆนั้น
ขอจงมอบพลังเพลิงบนร่างของท่านนกไฟให้ข้า... ไฟร์ แฟร็กเมนต์!!(Fire Fragment) เอลล่าหลับตาลง และแบมือข้างหนึ่งไว้ใกล้ๆใบหน้า
จะเผาป่ารึไง ลูน่าดึงแขนของเอลล่าไว้ เธอน่ะใช้อาวุธธรรมดาก็พอแล้ว และลูน่าก็เรียกเอาธนูของเธอออกมา เอลล่าก็เรียกเอาโซ่ทั้งสองเส้นออกมา
มัลติเพิล ช็อต!! ลูน่าลอยตัวขึ้นกลางอากาศและกระหน่ำยิงศรเวทใส่โซโรเนียร์ไม่ยั้ง แต่เขากลับใช้ดาบทั้งสองปัดทิ้งไปได้อย่างสบายๆ ในขณะเดียวกันเอลล่าก็วิ่งเอาโซ่เข้าไปฟาดฟันกับโซโรเนียร์ ทำให้เขาต้องถอยไปเล็กน้อย
เพลงดาบโรว์คังเคน... เพลิงนรกโลกันตร์!! เขาทิ่มดาบทั้งสองลงกับพื้น แล้วลูกไฟจำนวนมากก็พุ่งขึ้นมาจากบริเวณนั้น และมุ่งตรงไปยังเอลล่า และลูน่า
จะให้ป่าถูกเผา หรือพวกเธอจะรอดล่ะ โซโรเนียร์ยิ้ม
ผมไม่ยอมให้ป่าแห่งนี้ถูกทำลายแน่นอน พี่ลูน่าและเอลล่าด้วย นาธานวิ่งออกมา สายฝนจงโปรยปราย... ฮีลลิ่งเรน!!(Healing Rain) สิ้นเสียงของนาธาน หยดน้ำก็ตกลงมาจากฟากฟ้า และเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆจนกลายเป็นฝน และดับลูกไฟนั้นลงจนหมด
เพลงดาบโรว์คังเคน... วิหคอัสนี!! โซโรเนียร์ยกดาบทั้งสองขึ้นไขว้กันเป็นรูปกากบาท แล้วฟันไปข้างหน้า พลังงานสายฟ้าก็ถูกปล่อยออกมาจากดาบนั้น
ซวยแล้ว วินดี้โบลว์!! ลูน่าใช้เวทย์ลมเพื่อพัดเอาสายฝนออกไป แต่ก็พัดออกไปได้เพียงสายฝนเท่านั้น เสร็จกัน!! ลูน่าร่วงลงสู่พื้นดินเพราะสายฟ้านั้นยังคงพุ่งมาหาเธอที่ลอยอยู่กลางอากาศ
เป็นไรมั้ย เอลล่าวิ่งเข้าไปหาลูน่าและพยุงเธอให้ลุกขึ้น
ทำได้แค่นี้เองหรอ คิดผิดจริงๆที่คิดว่าพวกเธอจะสู้ท่านเคียร่าได้ นักดาบหัวเราะเยาะทั้งสาม
ได้แค่นี้... แล้วทำไมหรอ เอลล่ามองไปทางโซโรเนียร์ด้วยสายตาที่น่ากลัว ราวกับไม่ใช่เอลล่าคนเดิม ดวงตาของเธอนั้นเลื่อนลอยออกไปราวกับไร้วิญญาณสิงสู่อยู่ ลูน่าและนาธานต่างก็มองเธอด้วยความตกตะลึง
เดอะ ลองเกสท์ เชน... (The Longest Chain) เสียงอันไร้วิญญาณของเอลล่าก็ดังขึ้นอย่างแผ่วเบา โซ่ในมือของเธอก็ลอยตัวขึ้น และพุ่งตรงไปยังโซโรเนียร์ ซึ่งเขาก็ใช้ดาบกันไว้ โซ่อีกข้างก็ลอยขึ้นมา และพุ่งเข้าไปเช่นกัน ทำให้เขาต้องกระโดดถอยไป
เอ็กซ์โพลชั่นบอมเบอร์... (Explosion Bomber) ลำแสงสีแดงก็ระเบิดออกที่บริเวณปลายโซ่เส้นหนึ่ง ทำให้โซโรเนียร์กระเด็นไป
เดซทรอยเยอร์... (Destroyer) โซ่อีกเส้นก็พุ่งทะลุผ่านร่างโซโรเนียร์ เอ็กโพลชั่นบอมเบอร์... และก็ระเบิดออก ร่างของชายหนุ่มก็สลายกลายเป็นผงแล้วหายไป
เธอ.. เป็นใคร ลูน่าถามด้วยความช็อคเล็กน้อย เอลล่าก็หันกลับมา
เกิดอะไรขึ้นหรอ แววตาของเอลล่าก็กลับมาอีกครั้ง ราวกับเมื่อครู่นั่นไม่ใช่ตัวเธอจริงๆ
เธอไม่รู้เลยหรอว่าเธอฆ่าเจ้าโซโรเนียร์นั่นเองอะ
ไม่อะ ชั้นรู้แค่ว่าหลังจากที่เห็นเธอร่วงลงมาชั้นก็วิ่งเข้าไปพยุงเธอขึ้นมา และเจ้านั่นก็หัวเราะเยาะ ชั้นก็โมโหแหละนะที่มันทำกับเธอ
เธอเป็นบ่อยมั้ยเนี่ยอาการแบบเนี้ย
ไม่รู้สิ แต่เคยเป็นนะ เวลาที่โมโหอะไรมากๆก็จะวูบไปแบบเนี้ย รู้สึกตัวอีกที ก็เกิดอะไรขึ้นบ้างก็ไม่รู้ ช่วงที่ฝึกเวทมนตร์ยังเคยเป็นเลย
คุณเป็นผู้ปิดผนึกสินะ... นาธานพูดขึ้นมา
งั้นหรอ ชั้นก็ไม่รู้อะ
ช่างเถอะเรื่องนี้ เดินทางกันต่อดีกว่านะ ลูน่าพูดตัดบท และทั้งสามก็ออกเดินทางกันต่อไป
To be continue
| |
|
| | |
| | Final Chaos - Chapter 7 / -5 | |
|
