REDICULOUS X WKCreative
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.


ยินดีต้อนรับทุกท่านสู่ สมาคมไร้สาระ ที่ๆท่านควรระลึกไว้ว่าท่านจะไม่พบความมีสาระ ณ ที่นี่
 
เธšเน‰เธฒเธ™Portalliเธ„เน‰เธ™เธซเธฒLatest imagesเธชเธกเธฑเธ„เธฃเธชเธกเธฒเธŠเธดเธ(Register)เน€เธ‚เน‰เธฒเธชเธนเนˆเธฃเธฐเธšเธš(Log in)

 

 School War... Rewrite...

Go down 
+4
Rei
AsakurA NeW
Rai
-Ken-
8 posters
เธœเธนเน‰เธ•เธฑเน‰เธ‡เธ‚เน‰เธญเธ„เธงเธฒเธก
-Ken-
นักเรยนประถม
นักเรยนประถม



Male
เธˆเธณเธ™เธงเธ™เธ‚เน‰เธญเธ„เธงเธฒเธก : 60
อายุ : 33
สังกัด : Resena School
อาชีพ : Emperor
Registration date : 27/03/2007

ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน

School War... Rewrite... Empty
เธ•เธฑเน‰เธ‡เธซเธฑเธงเธ‚เน‰เธญเน€เธฃเธทเนˆเธญเธ‡: School War... Rewrite...   School War... Rewrite... Icon_minitimeTue Mar 27, 2007 9:44 pm

Lesson 1: โรงเรียนเรเชนะ...

กริ้งงงง!

“งืมๆ นาฟิกาบ้า... ฉันตั้งไว้ตอนตีห้าไม่ใช่หรือ ทำไมมาปลุกตอนนี้ละ... ฟ้ายังสว่างอยู่เลย...” เด็กผมสีดำนอนกลิ้งอยู่บนเตียงนอน ดวงตาสีน้ำตาลของเขาถูกปิดสนิทโดยม่านตาของเขา ผมของเขายุ่งอย่างกับว่าเขานั้นนอนกลิ้งมาตลอดทั้งคืน แต่ปกติมันก็เป็นแบบนั้นอยู่แล้วละ แม้ว่าเขาจะนอนดิ้นจริงๆด้วยก็เหอะ แต่เพราะผมที่ยุ่งของเขาไม่น่าจะยุ่งไปได้มากกว่านี้แล้วการนอนดิ้นก็เลยไม่เป็นผลอะไรเลย

เฮ้ย... เดี๋ยวสิ... ฟ้าสว่างหรือ...

“เก้าโมงเช้าแล้วเรอะ!” เด็กคนนั้นรีบพุ่งออกมาจากเตียง วันนี้เป็นวันที่พ่อกับแม่ของเขาไม่อยู่บ้างทั้งคู่ เนื่องจากทั้งคู่ตอนนี้แยกกันอยู่ เขาตอนนี้พักอยู่ตัวคนเดียวเท่านั้น... เขาได้ตัดสินใจเข้าโรงเรียนประจำแห่งหนึ่งจะได้อยู่ห่างใกลจากปัญหาที่บ้าน โดยให้เพื่อนของเขาที่มีชื่อว่าโนมิช่วยหาโรงเรียนดีๆให้แล้วก็จะย้ายไปอยู่พร้อมกันกับเพื่อนของพวกเขาอีกสองคน เพื่อจะได้ช่วยกันได้

“โรงเรียนมันเข้าตอนเจ็ดโมงนี่นา ซวยแน่ๆเรา” โชกิหน้าซีด โรงเรียนที่เขาเข้าไปเรียนนี่เป็นโรงเรียนประจำที่มีชื่อโรงเรียนนึง ปีนี้มีนักเรียนใหม่เพียงแค่สิบคนเท่านั้น ซึ่งงานเลี้ยงวันแรกนี้เปรียบเสมือนการเปิดตัวนักเรียนใหม่ทุกคนให้คนอื่นทุกๆคนรู้จัก รวมถึงการทำตัวสนิทสนึมกับอาจารย์ด้วย การพลาดงานนี้ไปก็ไม่แตกต่างกับการขุดหลุมฝังตัวเองเลยทีเดียว

เขาตอนนี้แต่งตัวเสร็จแล้ว เขารีบกระโจนออกทางหน้าต่างบ้านเขาทันที

“ตอนแรกก็คิดว่าจะเดินอ้อมได้นะ... แต่แบบนี้ก็ใช้ทางตรงเลยก็แล้วกัน” โชกิกระโดดไปตามหลังคาโดยมีเป้าหมายอยู่ที่โรงเรียนเรเชนะ โรงเรียนขนาดใหญ่ซึ่งกินพื้นที่มากกว่าห้าร้อยไร่ ทุกๆสิ่งที่เกี่ยวกับโรงเรียนนี้นับเป็นปริศนา แต่ยังไงก็ตามนักเรียนที่จบจากที่นี่ได้นั้นได้เป็นคนใหญ่คนโตกันทุกคน รั้วขนาดสูงเทียบฟ้าสีขาวนั้นเป็นจุดเด่นของโรงเรียนนี้เลยทีเดียว

“เจ้าบ้าโชกิ! อย่ามากระโดดข้ามหลังคาคนอื่นแบบนี้นะ!” เสียงเจ้าของบ้านตะโกนดังออกมา เจ้าของบ้านทุกหลังแถวนี้ได้ซื้อเครื่องขยายเสียงมาหมดแล้วเพราะความซนของโชกิคนนี้

“คร้าบบบบบบ อีกสอง สามเดือนนะถึงผมจะได้กระโดดข้ามหลังคาอีกทีนะ” โชกิตะโกนตอบ สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

“ว่าไงนะ!?!” ฉันเพิ่งซื้อเครื่องขยายเสียงมาเมื่อวานเองนะ!” เจ้าของบ้านบางคนพึมพำว่าด้วยความไม่พอใจ

“ถึงแล้วละมั้ง...” โชกิหยุดตรงหน้าประตูทางเข้าของโรงเรียน เขารีบพุ่งเข้าโชว์บัตรนักเรียนของเขาก่อนที่จะรีบวิ่งผ่านประตูที่ทำจากเงินแท้ๆที่กำลังถูกเปิดออก เขารีบวิ่งไปยังอาคารสีขาวขนาดย่อมที่อยู่ใกล้เขามากที่สุดทันที…

ทางเดินในอาคารนั้นไม่มีคนเดินอยู่เลยแม้แต่คนเดียว ภายในนั้นถูกตกแต่งอย่างสวยงาม ริบบิ้นสีทองอร่ามนั้นถูกผูกไว้ตามทางเดิน เพรชพลอยนั้นถูกฝังเอาไว้กับกำแพง แต่โชกินั้นไม่สนใจสิ่งเหล่านั้น ตัวเขาเองนั้นสายไปอย่างต่ำสองชั่วโมงแล้ว ถ้าเขาไม่รีบมีหวังโดนเพื่อนของเขาตัดตอนแน่ เขาเป็นคนขอให้ทุกคนย้ายตามเขามาเอง เขาไม่ควรจะมาสายเลย...

โครม!

“ว้าย!” เด็กหญิงคนนึงตกลงไปข้างหน้าของโชกิ เขาไปชนเธอเข้าเต็มแรง โชกิรีบช่วยเอาตัวผู้หญิงขึ้นมาพร้อมกับสังเกตหน้าตาเธอไปด้วย หน้าตาของเธอนั้นนับว่าน่ารักใช้ได้เลยทีเดียว ผมสีฟ้ายาวนั้นเข้าได้ดีกับผิวที่ขาวและนัยน์ตาสีฟ้าครามของเธอ การแต่งตัวก็เรียบร้อย แค่มองปราดเดียวก็รู้แล้วว่าเธอเป็นลูกขุนนางชั้นสูงแน่ๆ เธอคงจะได้ความอบรมมาเป็นอย่างดีด้วย เพราะท่าทางของเธอนั้นรักนวลสงวนตัวพอดูเลย

แต่จะว่าอย่างนั้นก็ไม่ถูก เพราะโรงเรียนนี้เป็นที่รวมพวกลูกคนรวยอยู่แล้ว พวกโชกินับว่าเป็นข้อยกเว้นก็ไม่ฟิดหรอก

“เป็นอะไรเหรอเปล่า...” โชกิถาม เสียงของเขาตอนนี้ต่างกับเสียงก่อนหน้านี้ซึ่งเต็มไปด้วยความร่าเริงแจ่มใจอย่างเห็นได้ชัด

“ไม่คะ...” เด็กผู้หญิงคนนั้นยิ้มมาให้เขาอย่างอายๆ เธอคงไม่เคยพูดกับผู้ชายตรงๆมาก่อนละมั้ง...

“ห้องจัดฉลองไปทางไหนหรือ...” โชกิถาม

“คุณเป็นหนึ่งในนักเรียนชายที่ย้ายเข้ามาใหม่หรือคะเนี่ย ฉันชื่อซามิคะ มีอะไรก็บอกได้เลยนะคะ” ซามิพูดเสียงเบาคล้ายกระซิบ

“งั้นก็รีบพาฉันไปที่ห้องจัดเลี้ยงสิ จูงมือฉันไปเลยก็ได้” โชกิเอามือมาจับมือของซามิเอาไว้ โชกินั้นนับได้ว่าเป็นเด็กหนุ่มที่หน้าตาดีพอดู และการที่ซามิ ซึ่งไม่เคยแตะต้องตัวเด็กผู้ชายมาก่อนเลยแม้แต่คนเดียว โดนจับมือแบบนี้ทำให้เธอถึงกับหน้าแดงเลยทีเดียว เธอรีบวิ่งนำไป โชกิวิ่งโดยออกแรงนิดเดียวทั้งสองก็อยู่ในความเร็วระดับเดียวกันแล้ว เธอคงถูกดูแลเป็นอย่างดีดังนกในกรงทองเลยไม่ได้ออกกำลังกายเลยมั้ง

“ถึงแล้วคะ...” เด็กสาวบอกขณะเปิดประตูที่อยู่ปลายทางห้องโถง ห้องที่อยู่ตรงหน้าของเด็กทั้งสองนั้นดูใหญ่กว่าภายนอกเยอะ มีเด็กนักเรียนอยู่ข้างในเต็มห้องโถงเลยทีเดียว แต่สิ่งที่แตะตาโชกิก็คือ... เด็กทุกๆคนนั้น... เป็นผู้หญิงหมดทุกคน!

“ว้ายๆ ดูสิ เด็กนักเรียนใหม่คนที่สิบละ” เสียงกระซิบแพร่ไปทั่วห้องเร็วอย่างกับไฟลามทุ่ง โชกินั้นถูกล้อมโดยเ หล่าผู้หญิงในทันใด

“คือ...” โชกิถึงกับพูดไม่ออก เขาตะโกนชื่อคนที่เขารู้ว่าอยู่ด้านหลังเรื่องทันที

“(ไอ้) โนมิ! แกอยู่ไหน!”

เสียงตะโกนของเขาดังลั่นไปทั่วห้อง เด็กหนุ่มคนนึงซึ่งค่อนข้างจะผิวคล้ำนิดๆโผล่ออกมาทันที ตัวที่ค่อนข้างท่วมของเขาทำให้เขาเด่นพอดู เด็กคนนั้นยิ้มให้โชกิซึ่งมองมาทางตัวเขาด้วยความโกรธแค้นด้วยความรู้สึกสะใจ เขาก็คือ... โนมินั่นเอง

“ฉันบอกให้แกหาโรงเรียนรวมไม่ใช่เรอะ! นี่มันผู้หญิงล้วนชัดๆ!” โชกิรีบแยกตัวออกมาเปิดฉากว่าทันที

“ผู้ชายสิบคน... กันผู้หญิงเกินพันนี่ก็นับว่ารวมนะ...” โนมิยิ้ม “โรงเรียนเขาเพิ่งเปลี่ยนเป็นรวมนะ... ฉันเก่งไหมละ” โนมินั้นนับได้ว่าเป็นคนที่ค่อนข้างเจ้าชู้คนนึง โชกิรู้นิสัยนั้นดี ความคิดที่น่าจะหาโรงเรียนเองลอยอยู่ในหัวของเขาอย่างช่วยไม่ได้ แต่เขาก็พุ่งเข้าไปตุ้ยท้องโนมิเบาๆอยู่ดี ทั้งๆที่ใจเขาอยากจะซัดหน้าโนมิให้แหลกคามืออยู่เหมือนกัน

เด็กผู้ชายผมสีน้ำตาลรูปร่างสูงผอมโผล่ออกมาแยกเด็กทั้งสองออกจากกันด้วยใบหน้าแสดงความกวนไม่แพ้ใครอื่นที่อยู่ในห้องนี้เลย โชกิจ้องมองเด็กผู้ชายที่ออกมาใหม่ด้วยความอยากจะขอความช่วยเหลือ

“เจเรส ทำอะไรซักอย่างเซ่! เจ้าโนมิมัน…” โชกิเอ่ยชื่อของเด็กคนนั้นพร้อมกับขอความชัวยเหลือไปพร้อมๆกัน เขารู้ว่าเจเรสมีนิสัยที่กวนพอดู แต่ว่ายังไงก็ตามเจเรสก็เคยใช้ร่างกายที่ค่อนข้างแข็งแรงของเขาช่วยโชกิมานับต่อนับแล้ว คราวนี้เขาก็คงจะช่วยตัวเขาได้อีก เจเรสจ้องมองโชกิก่อนที่จะเอามือมาคล้องคอโชกิไว้

“แกจะเกลียดผู้หญิงไปถึงไหน ฉันเป็นคนขอให้เจ้าโนมิมันหาโรงเรียนแบบนี้เองแหละ… แกจะได้เลิกนิสัยนั้นซะที…” เจเรสกระซิบ คนไม่ค่อยซีเรียสอย่างเขาก็เครียดเป็นเหมือนกัน โชกิติดนิสัยแบบนี้มาตั้งแต่วันนั้น… วันที่เขาได้เสียคนสำคัญไป

“ไปถึงวันที่ฉันแกร่งกว่านี้…” โชกิตอบ ความโกรธที่มีให้เห็นที่หน้าของเขาเริ่มน้อยลง เสียงของเขาก็อ่อนลงด้วย เขาปัดมือของเจเรสออก แต่เจเรสไม่ยอมและแกล้งโชกิต่อด้วยการเอาแขนมารัดคือโชกิด้วยแรงมหาศาลของเขา โชกิไม่ยอมเสียท่าโดยง่ายอยู่ดี เขาเอามือมาโดยพยายามดึงแขนออก แต่ว่าแรงกายของเขาก็สู้เจเรสไม่ได้อยู่ดี เขาทำได้แค่การป้องกันการรัดไม่ให้คอหักเท่านั้น

“ฮิโมฮาระ โชกิ รวมถึงคนที่รู้จักกับเขาเป็นจำนวนสามคน ได้โปรดมาที่ห้องพักครูใหญ่เดี๋ยวนี้” เสียงครูใหญ่ดังออกมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ เสียงสูงนั้นแสดงให้เห็นว่าอาจารย์ใหญ่คนนี้เป็นผู้หญิงอย่างแน่นอน เด็กทั้งสามเลิกเล่นกันในบัดดล ตาของทุกคนได้ถูกจับจ้องมาที่เด็กผู้ชายสามคนนี้ หางตาของโชกิหันไปมองซามิก่อนที่จะเดินออกไปพร้อมๆกับเพื่อนๆของเขา เด็กผู้หญิงบางคนหันไปมองซามิด้วยความอิจฉาแม้ว่าสายตาของโชกิไม่ได้แสดงความรู้สึกอะไรเลยก็ตาม

เด็กทั้งสาม ประกอบด้วย โชกิ โนมิ เจเรส ต้องเดินผ่านประตูไปหลายบานกว่าจะถึงห้องของอาจารย์ใหญ่ สิ่งที่แปลกเกี่ยวกับประตูเปล่านี้ก็คือ แทนที่พวกเด็กจะเคลื่อนประตูหรือว่ารอให้มันเปิดเพื่อผ่าน ประตูกลับหายไปเลยในวินาทีที่พวกเด็กๆได้อยู่ตรงหน้ามัน! ตอนแรกพวกเด็กๆก็นึกว่าตัวเองตาฝาด แต่ว่าพอผ่านประตูนั้นไปแล้วประตูก็ปรากฏออกมาเหมือนเดิม แถมทุกประตู ยกเว้นประตูทางเข้าที่โชกิรีบวิ่งผ่านเข้ามา ก็เป็นอย่างนั้นหมดอีกต่างหาก! เด็กทั้งสามนั้นมึนเล็กน้อย แต่ก็คิดในว่าคงเป็นประตูอัตโตมัติแบบใหม่กระมั้ง เหล่านักเรียนใหม่ก็เลยเดินต่อไปจนในที่สุดก็ถึงที่หมาย

พวกเขาพบเห็นเพื่อนคนสุดท้ายในกลุ่มนั่งรออยู่หน้าห้องอยู่แล้ว ผมสีทองของเขาตัดกับหน้าสีขาวเป็นอย่างดี โคลเป็นเพื่อนสนิทกับโชกิมาตั้งแต่เด็ก แถมยังเกาะติดพร้อมปกป้องโชกิตลอดเวลาด้วย ก็โชกิเป็นเพื่อนคนสำคัญที่สุดที่โคลมีอยู่เลยทีเดียว...

“ไงโคล!” โชกิพุ่งเข้าไปกอดคอโคลเข้าความเคยชิน

โคลยิ้มตอบโดยยังมีมาดขรึมๆอยู่ “ไง... วันหยุดนี้ ไม่ได้เจอกันเลยนะ แต่ครูเขาเรียกพวกเรามาทำโทษแล้วละ... เพราะแกนะ... มาสาย” เจเรสรู้ก็รีบเอามือมาตบหัวของโชกิแรงๆ แต่โคลก็เอามือมากันไว้ก่อน...

“ลงโทษแค่นี้ไม่เห็นต้องตบหัวเลยนะ” โคลพูดเสียงเย็น

“แกก็สนับสนุนโชกิมันอยู่ได้!” เจเรสโวย แต่แล้วก็ต้องหยุดเมื่อเห็นผู้หญิงรูปร่างค่อนข้างสูงออกมา สายตาของพวกเด็กๆเกือบทุกคนได้ถูกจับจ้องที่ใบหน้าของผู้หญิงแสนสวยคนนี้ ทุนคนยกเว้นโนมิ ซึ่งตอนนี้กำลังจะจ้องส่วนอกที่เป็นเสมือนภูเขาอยู่

“ของจริงงั้นเหรอ...” โนมิเอามือไปจับส่วนนั้นไว้ มือของผู้หญิงพุ่งเข้ามาชัดโนมิไปโดนกำแพงจนกำแพงเกือบร้าวเลยทีเดียว

“ตอนแรกฉันก็กะว่าจะตักเตือนแล้วก็ให้เข้าบททดสอบธรรมดานะ... แต่แบบนี้ ต้องเข้าบททดสอบแบบพิเศษแล้ว...” ผู้หญิงคนนั้นพูดเรียบๆ

“บททดสอบอะไรครับ” พวกเด็กถามพร้อมกัน มือของโชกิ โคล และ เจเรส จ่ออยู่ตรงตัวของโนมิเนื่องจากบททดสอบนั้นคงไม่ดีแน่...

“ก็... บททดสอบธรรมดาจะทำให้เธอมี ‘Rank (แรงค์)’โดยขึ้นอยู่กับผลการสอบของเธอนะ...” ผู้หญิงคนนั้นตอบ

“Rank…” โนมิทวนคำด้วยความงง

“Rankนั้นแบ่งเป็น S A+ A B C D F เท่ากับมีทั้งหมดหก Rankด้วยกัน ซึ่งจะถูกแบ่งตามความเก่งของนักเรียน ถ้าเก่งพอก็จะสามารถเลื่อนเป็น Rank ถัดไปได้
D จะ เก่งเท่า F 10 คน
C ก็จะเก่งเท่า D 10 คน
B ก็จะเก่งเท่า C 10 คน
A ก็จะเก่งเท่า B 10 คน
A+ ก็จะเก่งเท่า A 10 คน
แล้วสุดท้าย S… จะเก่งเท่า A+ 100 คน”

“Rank เป็นแค่ของประดับนะ... โดยจะแบ่งจากความเก่งด้านการต่อสู้ของพวกเธอเองนะ ได้ Rank เท่าไหร่ก็จะไม่เกี่ยวกับผลการเรียนทั้งนั้น... ปกติแล้ว บทททดสอบจะต้องทำกับนักเรียนคนอื่น... แต่เนี่องจากนี่เป็นบททดสอบพิเศษ... ก็คงจะ... ง่ายขึ้นหน่อยมั้ง...”

เปร้ง!

“ง่ายขึ้นแล้วจะมาตบหัวฉันทำไมหา!” โนมิ ตะโกนด่า

“ลืม...” ทั้งสามคนพูดพร้อมเพรียงกัน

“เอาละ เลือกประตูแล้วเดินเข้าไปสิ...” ครูผู้หญิงสั่ง เมื่อจบคำของเธอ ประสี่บานก็โผล่ขึ้นมาติดกับกำแพงข้างเดดียวกับที่ประตูห้องครูใหญ่อยู่

“เอาละ... มาเริ่มกันเลย” โชกิเลียปาก ก่อนที่จะเข้าไปในประตูที่อยู่ซ้ายสุด...

---
RewriteของSchool War=w=


เนเธเน‰เน„เธ‚เธฅเนˆเธฒเธชเธธเธ”เน‚เธ”เธข เน€เธกเธทเนˆเธญ Wed Mar 28, 2007 4:56 pm, เธ—เธฑเน‰เธ‡เธซเธกเธ” 1 เธ„เธฃเธฑเน‰เธ‡
เธ‚เธถเน‰เธ™เน„เธ›เธ‚เน‰เธฒเธ‡เธšเธ™ Go down
Rai
นักเรยนประถม
นักเรยนประถม
Rai


Male
เธˆเธณเธ™เธงเธ™เธ‚เน‰เธญเธ„เธงเธฒเธก : 85
อายุ : 29
สังกัด : E.S.
อาชีพ : Fiction Burner
ความสนใจ : Moe
Registration date : 27/03/2007

ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน

School War... Rewrite... Empty
เธ•เธฑเน‰เธ‡เธซเธฑเธงเธ‚เน‰เธญเน€เธฃเธทเนˆเธญเธ‡: Re: School War... Rewrite...   School War... Rewrite... Icon_minitimeTue Mar 27, 2007 10:08 pm

หนุกดี ว่าแต่หญิงพันชายสิบนี่เจ๋งฟร่ะ คิดไปได้ =___=

**ขอสั้นกว่านี้หน่อยน่อ เป็นโรคขี้เกียจอ่าน =___= (ทีของตัวเองละยาวเอาๆ)
เธ‚เธถเน‰เธ™เน„เธ›เธ‚เน‰เธฒเธ‡เธšเธ™ Go down
AsakurA NeW
ผู้ดูแลพิเศษ
ผู้ดูแลพิเศษ
AsakurA NeW


Female
เธˆเธณเธ™เธงเธ™เธ‚เน‰เธญเธ„เธงเธฒเธก : 43
สังกัด : ตระกูลอาซาคุระ
อาชีพ : XXX
ความสนใจ : ทั่นฮาโอ
Registration date : 27/03/2007

ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน

School War... Rewrite... Empty
เธ•เธฑเน‰เธ‡เธซเธฑเธงเธ‚เน‰เธญเน€เธฃเธทเนˆเธญเธ‡: Re: School War... Rewrite...   School War... Rewrite... Icon_minitimeTue Mar 27, 2007 10:16 pm

นี๊นี่ล่ะก็....ไม่รู้จักนิสัยคนบ้าม่ออย่างตาเคนเหรอคะ ฟิคนี่ก็คงทำมาเพื่อสนองตัณหาคนแต่งนั่นแหล่ะ หึๆ
เธ‚เธถเน‰เธ™เน„เธ›เธ‚เน‰เธฒเธ‡เธšเธ™ Go down
Rei
ผู้ดูแลพิเศษ
ผู้ดูแลพิเศษ
Rei


Male
เธˆเธณเธ™เธงเธ™เธ‚เน‰เธญเธ„เธงเธฒเธก : 88
อายุ : 33
สังกัด : Asgard
อาชีพ : Grim Angel
ความสนใจ : Diviner
Registration date : 27/03/2007

ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: อสูร
อาชีพ: จอมเวท

School War... Rewrite... Empty
เธ•เธฑเน‰เธ‡เธซเธฑเธงเธ‚เน‰เธญเน€เธฃเธทเนˆเธญเธ‡: Re: School War... Rewrite...   School War... Rewrite... Icon_minitimeWed Mar 28, 2007 8:48 am

รู้สึกจะตอน 1 มานานแล้วนะ.... - -
เธ‚เธถเน‰เธ™เน„เธ›เธ‚เน‰เธฒเธ‡เธšเธ™ Go down
http://skully.exteen.com
theiriswind
เด็กอนุบาลสานฝัน
เด็กอนุบาลสานฝัน



เธˆเธณเธ™เธงเธ™เธ‚เน‰เธญเธ„เธงเธฒเธก : 5
Registration date : 27/03/2007

ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน

School War... Rewrite... Empty
เธ•เธฑเน‰เธ‡เธซเธฑเธงเธ‚เน‰เธญเน€เธฃเธทเนˆเธญเธ‡: Re: School War... Rewrite...   School War... Rewrite... Icon_minitimeWed Mar 28, 2007 10:45 am

อ๋อ เกมมีที่มาจากฟิคเรื่องนี้เอง

อ่านแล้วทำให้รู้จักนิสัยพวก NPC ชัดเจนขึ้นดี Suspect



A i R ~ เอง สมัครเมมผิด swt
เธ‚เธถเน‰เธ™เน„เธ›เธ‚เน‰เธฒเธ‡เธšเธ™ Go down
-Ken-
นักเรยนประถม
นักเรยนประถม



Male
เธˆเธณเธ™เธงเธ™เธ‚เน‰เธญเธ„เธงเธฒเธก : 60
อายุ : 33
สังกัด : Resena School
อาชีพ : Emperor
Registration date : 27/03/2007

ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน

School War... Rewrite... Empty
เธ•เธฑเน‰เธ‡เธซเธฑเธงเธ‚เน‰เธญเน€เธฃเธทเนˆเธญเธ‡: Re: School War... Rewrite...   School War... Rewrite... Icon_minitimeWed Mar 28, 2007 11:34 am

Lesson 2: บททดสอบ

”เรซามิ…” ซามิมองไปที่เด็กหญิงอีกคนที่เดินเข้ามาหา

“ท่านซามิ หนูจะมาถามว่าท่านเห็นท่านเรนะบ้างเหรอเปล่านะคะ” เรซามิก้มหัวเพื่อแสดงความเคารพ

“ถ้าเป็นเรนะละก็ป่านนี้คงอยู่ห้องพยาบาลมั้ง แต่ว่าที่เธอถามฉันคงไม่ใช่เรื่องนี้เรื่องเดียวสินะ?” ซามิมองเรซามิอย่างรู้ทัน

“ก็… เผอิญว่าหนูเห็นท่านเดินมากับผู้ชายคนนึง… ก็แค่จะมาถามว่าท่านจะให้เก็บผู้ชายคนนั้นเลยรึเปล่าคะ?” เรซามิพูดอย่างไม่อ้อมค้อม

“จะบ้าเรอะ! ก็แค่เดินเอง… เขาไม่ได้ทำอะไรฉันซักหน่อย…” ซามิส่ายหน้า ก่อนที่จะนึกถึงเหตุการณ์ที่โชกิวิ่งเข้าชนตัวเองล้ม แต่คิดอีกทีเธอเก็บเรื่องนั้นไว้กับตัวเองดีกว่า ไม่งั้นโชกิคงจะโดนเรซามิเก็บแน่

“ท่านซามิ ทำไมถึงท่านไม่ช่วยเด็กใหม่พวกนั้นละ? ระดับ S อย่างท่านคงทำได้ไม่ยากเลยไม่ใช่หรือคะ เพราะเท่าที่ดู… ท่านสนใจผู้ชายคนนั้นไม่น้อยเลย…” เรซามิถามต่อ

“มันก็ต้องแล้วแต่เวลา…” ซามิพูดทิ้งไว้เป็นปริศนาก่อนจะเดินจากไป

---

“แม่เจ้าโว้ย! ที่นี่มันที่ไหนนะ!” โชกิโวย พร้อมๆกับมองไปรอบๆ เขาตอนนี้ติดอยู่ในราชวังที่ไหนซักแห่ง แต่ว่ามันดูเก่าพอดู การตกแต่งทั้งหมดที่เคยมีได้หายไปหมด ราวกับว่าราชวังนี้ถูกเผาราบ แต่ว่าก็ยังจะมีส่วนที่ยังเหลือรอดอยู่ แต่สภาพของมันคงกันการกระแทกรุนแรงไม่ได้

“ลืมบ้านเกิดตัวเองไปแล้วงั้นเหรอ เจ้าชายแห่งดวงอาทิตย์ ฮิมาตาเระ โชกิ” เสียงนึงดังขึ้นมาจากทุกๆด้าน โชกิหันไปรอบๆด้วยความตกใจ ก่อนที่จะตัดสินใจกระโดดออกไปนอกหน้าต่าง เขาพบว่าตัวเองกำลังร่วงหล่นอยู่ พื้นที่เขาจำได้ว่ามีสูงกว่าเดิมหลายเท่า เขาพลิกตัวกลางอากาศเพื่อดูรอบๆ เขาเห็นว่ามียักษ์ตัวนึงถือราชวังที่เขาเกิดอยู่ มันโยนตัวราชวังใส่เขา แต่ว่าโชกิตัวเล็กกว่าขนาดราชวังเยอะมันเลยโยนพลาด ซึ่งนับได้ว่าเป็นโชคดีของโชกิ

“ที่นี่… แบบนี้มันคืออะไรกัน…” โชกิตะโกนใส่ยักษ์เมื่อเขาลงมาถึงพื้นแล้ว

“ที่นี่ก็คือความทรงจำของเจ้าไงละ ตอนที่ราชอณาจักรตัวเองถูกทำลาย เจ้าก็อยู่ไม่ใช่เรอะ?” ยักษ์ตัวนั้นตอบโดยทิ้งปริศนาไว้บ้าง

“ถ้าแกแกร่งพอที่จะโค่นฉันโดยในสถานที่และเหตุการณ์ที่ตัวเองเจ็บซ้ำที่สุดได้ละก็! แกก็จะผ่าน แต่แน่นอนว่า แค่เผ่าของพวกเรานะ ก็แสดงความแตกต่างกันอยู่แล้ว!” ยักษ์หยิบค้อนของมันออกมา ก่อนที่ทุบเข้าใส่ตำแหน่งที่โชกิอยู่

ตุบ!

“จริงๆเลยนะ ขนาดมันเกี่ยวกับกำลังที่ไหน…” โชกิเอามือข้างเดียวรับการโจมตีของยักษ์ได้อย่างสบายๆ

“แล้วฉันบอกว่าฉันดีแค่ตัวใหญ่เรอะ” ยักษ์ตัวนั้นไม่ยอมแพ้ เอาดาบเล่มใหญ่อีกเล่มที่อยู่ตรงเหวมันมาโจมตีโชกิต่อ แต่คราวนี้โชกิหักดาบทิ้งด้วยมือเปล่าเลยทีเดียว สายตาซี่งกลายเป็นสีแดงของโชกิตอนนี้ดูเหี้ยมโหดโดยไม่ทิ้งร่องรอยโชกิคนเดิมไว้เลยแม้แต่น้อย

“ดูถูกเจ้าชายองค์นี้ไปหน่อยละมั้ง เจ้ายักษ์งี่เง่า” โชกิส่ายหัว ก่อนที่จะตั้งหมัดโจมตี “จะบอกอะไรให้ ชาวดวงอาทิตย์นะ ไม่ว่าก่อนสู้จะเป็นยังไงก็ตาม แต่ เวลาสู้ จะเอาจริงเสมอ” โชกิพุ่งเข้าไปหายักษ์ตัวที่อยู่ด้านหน้าโดยตรง ยักษ์เห็นแบบนั้นจึงโยนค้อนใส่โชกิ แต่ว่าโชกิก็สามารถหลบได้เหมือนคราวที่แล้ว

“จะบอกอะไรให้อีกอย่าง ชาวดวงอาทิตย์นะ ยังไม่สูญสิ้นหรอก… เพราะยังเหลือฉันอยู่อีกคน…”

คำพูดนั้นคือคำพูดที่ยักษ์ได้ยินเป็นคำสุดท้าย… ก่อนตัวตนของมันจะหายไปจากโลกนี้โดยสมบูรณ์…

---

“…” โคลเดินไปในป่าดงดิบอย่างคุ้นเคย… ที่นี่เป็นสถานที่ๆเขาเกิดมา เขาจำสถานที่ต่างๆในป่านี้ได้ราวกับหลังมือของตัวเอง เขาเกิดมาทำไมนะ… เพื่ออะไร เขาไม่รู้จักแม่ตัวเองด้วยซ้ำ ตอนที่เขาจำความได้ครั้งแรกเขาคงตายถ้าไม่ได้อาหารที่อยู่ในกระเป๋าในบ้านนี้ช่วยเขาไว้ เขาเติบโตอย่างไม่มีใครดูแล คนแรกที่ให้สิ่งที่เรียกว่า ‘มิตรภาพ’ กับเขาก็คือโชกินั่นเอง ถงโชกิจะไม่รู้ แต่เขาก็ได้สาบานตนว่าจะรับใช้โชกิจนกว่าชีวิตจะหาไม่ไปแล้ว

ซี่…

เสียงงูดังขึ้นมาจากด้านหลังของโคล โคลกระโดดขึ้นไปบนต้นไม้ในทันใด ซึ่งก็ทำให้เขาหลบงูเห่าขนาดใหญ่เท่าอนาคอนด้าได้ แม่เบี้ยของงูเห่าแผงออก แสดงความไม่เป็นมิตรของมัน

โคลจ้องมองงูเห่าตัวนั้นด้วยความแน่นิ่ง ในป่าที่เขาเกิด… เรื่องแบบนี้ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ มาหาเรื่องก็ต้องโต้ตอบ มันเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว โคลหยิบมีดที่เขาซ่อนมาและจ้องมองงูเห่าตัวนั้นเงียบๆ เขาไม่ต้องรอนานจนกว่ามันจะฉก เขากลิ้งหลบก่อนจะเอามีดฟันหัวมัน แต่เกล็ดของงูเห่าตัวนี้แข็งเกินกว่ามีดของโคลจะฟันได้ เขารีบหลบออกไป แต่ว่างูเห่าก็ฉกมาก่อน

ฉึก!

โคลถูกงูเห่ากัดซะแล้ว… แต่เขาก็ไม่ยอมให้พิษงูมาขัดขวางเขา เขาเก็บเสียงไว้ไม่ให้ตัวเองร้องออกมา ก่อนที่จะกระชากเขี้ยวของงูเห่าออกมาข้างนึงเพื่อที่จะทำยาแก้พิษ แต่ว่างูตัวนี้ดูเหมือนว่าจะรู้ทันโคล มันถอยเข้าไปในป่าดงดิบ ความเงียบสงัดปกคลุมพื้นที่ที่โคลอยู่อีกครั้ง โคลจ้องมองพิษที่ติดมือเขาอยู่ ก่อนที่จะตัดสินใจเลียพิษออกจากมือของตัวเองซะ โคลเอามือจับคอตัวเองด้วยความเจ็บจากพิษ ก่อนที่จะล้มลง งูเห่าที่ดักรออยู่ก็ได้พุ่งมาอย่างไม่รีรอ

ฉึก!... แต่คราวนี้ไม่ใช่เสียงที่โคลโดนงูกัด แต่เป็นเสียงมีดของโคลทะลุปากของงูเห่าต่างหาก งูเห่านั้นอึ้งพอดู แต่ว่าชีวิตมันก็เหลือไม่มากแล้ว มันจ้องมองโคล ก่อนที่ชีวิตจะหายไปจากมัน…

“พิษงูเห่านะ ร่างฉันมีภูมิต้านทานนานแล้ว ก็เติบโตมาในป่านี้นิ…” โคลพูดเป็นคำอธิบายให้คู่ต่อสู้ของเขาฟัง แม้ว่าคู่ต่อสู้เขาจะสิ้นใจไปแล้วก็เถอะ โคลดึงมีดออกมาเก็บเข้าฝักอีกครั้ง ก่อนที่จะเดินเข้าไปในป่าต่อ…

---

“ที่นี่มันบ้าอะไรฟระ จำไม่ได้โว้ย!” เจเรสโวย ก่อนที่จะล้มตัวลงบนเตียง

“บททดสอบนอนหรือไงฟระ… จะว่าไปเหรียญทองอันนี้ดูคุ้นๆฟระ… ของตรูนี่หว่า!” เจเรสโวยเมื่อเห็นเหรียญทองที่ถูกเอามาประดับไว้เต็มเตียง ถูกแล้ว ที่นี่ก็คือบ้านของเจเรสนี่เอง เขามองไปรอบๆเพื่อเรียกความทรงจำกลับมาก่อน

เฮ้อ… นี่คือก่อนที่เราจะมาเจอพวกโชกิคุงสินะ ช่างนานเหลือเกิน โชกิเขามีอะไรบางอย่างที่ดึงให้เราเข้าไปหา คงจะเป็นนิสัยเขามั้ง… ทั้งยัยเอมีเลียนั่นก็ด้วย… เราไม่น่าจะแนะนำให้โชกิรู้จักเธอเลย…

เจเรสเดินไปที่ตู้เย็นก่อนที่จะหยิบน้ำในนั้นมากิน แต่แล้วเขาก็ต้องกระโดดถอยหลังไปเมื่อมีอะไรทะลุกำแพงมา… ในอีกไม่กี่วินาทีต่อมากำแพงทั้งหมดก็ถูกทลายลง ปรากฏให้เห็นร่างของมังกรที่มักอาศัยอยู่ตามบึง อดีตมังกรที่เคยยิ่งใหญ่กลับต้องกลายมาเป็นแบบนี้เพราะถูกความโกรธกับความแค้นเข้าครอบนำ ตอนนี้มันเป็นเพียงมังกรที่จะเคยทลายคู่ต่อสู้มันให้สลายเป็นจุลไปเพียงเท่านั้น

“มังกรเรอะ… ยุ่งยากชะมัด…” เจเรสพุ่งเข้าไปเตะตัวมังกรโดยตรง แต่แล้วเขาก็ต้องหลบออกมาอีกที เนื่องจากไฟที่พุ่งมาจากปากของมังกรยังไงก็ไม่ใช่ของที่โดนแล้วล้อเล่นได้แน่ๆ

“โอ้กกกกกกกก!” มังดรร้องก่อนจะจะเอามือมาโจมตีเจเรสอย่างบ้าคลั่ง แต่สำหรับเจเรสที่เป็นนักกีฬาแล้วการโจมตีแค่นี้แตะตัวเขายังไมได้เลย

“ของติดคอเหรอไงฟระ… เอาเหอะ ยังไงก็ต้องเชือดทิ้งอยู่ดี ไม่งั้นฉันก็คงเชือดเรา…” เจเรสเดินไปที่เตียงเพื่อหาของที่พอใช้อัดมังกรได้ แต่ว่าด้วยการที่มังกรเห็นทุกอย่างตรงหน้ามันเป็นเพียงแค่สิ่งที่ควรจะทลายให้สิ้นทราบ มันจึงเอาปากคาบเตียงไปทั้งเตียงเลย

“คือว่านะ… จะเอาของไปฉันก็ไม่ว่าหรอกนะ แต่ว่าจะบอกอะไรให้ ของที่ฉันเก็บไว้ใต้เตียงฉันนะ…” เจเรสถอนหายใจก่อนที่จะหยิบไม้ขีดไฟออกมาจากกระเป๋ากางเกง เขาจุดไฟขึ้นจากมันและก็โยนตัวไม้ขีดไฟเข้าไปในปากของมังกรบึง ภายในตัวทั้งตัวของมังกรนั้นถูกครอกอย่างไม่ต้องสงสัย…

“มันไวไฟฟระ…” เจเรสจบประโยคก่อนที่นั่งลงกับพื้น แต่แล้วทุกสิ่งรอบตัวเขาก็เริ่มหมุน และเมื่อเขารู้ตัวอีกที ขาก็มาอยู่ในบททดสอบโดยมีโชกิ โคล และโนมิรออยู่แล้ว

“ดูเหมือนกับว่าทกคนจะผ่านบททดสอบนะ น่ายินดีจริงๆ นี่คือ Rank ของพวกเธอ” คุณครูหญิงคนเดิมเอาบัตรให้นักเรียนทั้งสี่คน นักเรียนทั้งสี่คนเห็นระดับ ‘C’ อยู่บนบัตรของตัวเองหมด

“เรื่องของเรื่องก็คือว่าบททดสอบพิเศษจะได้ระดับมากสุดคือ C แต่ว่าถ้าพวกเธอแสดงผลงานการต่อสู้ในโรงเรียนดีเด่นก็พอจะเลื่อนขั้นได้ อย่ายอมแพ้ละ” คุณครูผู้หญิงคนนั้นพูดก่อนเดินออกไป โชกิจ้องมองเพื่อนๆของเขาด้วยความงุงงงเล็กน้อย


เนเธเน‰เน„เธ‚เธฅเนˆเธฒเธชเธธเธ”เน‚เธ”เธข เน€เธกเธทเนˆเธญ Wed Mar 28, 2007 8:13 pm, เธ—เธฑเน‰เธ‡เธซเธกเธ” 1 เธ„เธฃเธฑเน‰เธ‡
เธ‚เธถเน‰เธ™เน„เธ›เธ‚เน‰เธฒเธ‡เธšเธ™ Go down
ReshaValentine
นักเรียนมัธยม
นักเรียนมัธยม
ReshaValentine


Female
เธˆเธณเธ™เธงเธ™เธ‚เน‰เธญเธ„เธงเธฒเธก : 145
อายุ : 32
สังกัด : โทโฮคลับ
Registration date : 27/03/2007

ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน

School War... Rewrite... Empty
เธ•เธฑเน‰เธ‡เธซเธฑเธงเธ‚เน‰เธญเน€เธฃเธทเนˆเธญเธ‡: Re: School War... Rewrite...   School War... Rewrite... Icon_minitimeWed Mar 28, 2007 12:33 pm

ยังใช้คำไม่ค่อยสวยนัก แต่ก็ดีแล้วล่ะ คำผิดมีบ้าง จากที่สแกนมา โดยรวมดี แต่ไม่รู้สิ... ชาย10หญิงร่วมพัน... ไม่ค่อยชอบไงมะรุ - -"

เธญเน‰เธฒเธ‡เธญเธดเธ‡เธˆเธฒเธ :

“โรงเรียนมันเข้าตอนเจ็ดโมงนี่นา ซวยแน่ๆเรา” โชกิหน้าซีด โรงเรียนที่เขาเข้าไปเรียนนี่เป็นโรงเรียนประจำที่มีชื่อโรงเรียนนึง ปีนี้มีนักเรียนใหม่เพียงแค่สิบคนเท่านั้น ซึ่งงานเลี้ยงวันแรกนี้เปรียบเสมือนการเปิดตัวนักเรียนใหม่ทุกคนให้คนอื่นทุกๆคนรู้จัก รวมถึงการทำตัวสนิทสนึม(สนิทสนม)กับอาจารย์ด้วย การพลาดงานนี้ไปก็ไม่แตกต่างกับการขุดหลุมฝังตัวเองเลยทีเดียว

เธญเน‰เธฒเธ‡เธญเธดเธ‡เธˆเธฒเธ :

“ว้าย!” เด็กหญิงคนนึงตก(ล้ม)ลงไปข้างหน้าของโชกิ เขาไปชนเธอเข้าเต็มแรง โชกิรีบช่วยเอาตัวผู้หญิงขึ้นมาพร้อมกับสังเกตหน้าตาเธอไปด้วย หน้าตาของเธอนั้นนับว่าน่ารักใช้ได้เลยทีเดียว ผมสีฟ้ายาวนั้นเข้าได้ดีกับผิวที่ขาวและนัยน์ตาสีฟ้าครามของเธอ การแต่งตัวก็เรียบร้อย แค่มองปราดเดียวก็รู้แล้วว่าเธอเป็นลูกขุนนางชั้นสูงแน่ๆ เธอคงจะได้ความอบรมมาเป็นอย่างดีด้วย เพราะท่าทางของเธอนั้นรักนวลสงวนตัวพอดูเลย

เธญเน‰เธฒเธ‡เธญเธดเธ‡เธˆเธฒเธ :

เสียงตะโกนของเขาดังลั่นไปทั่วห้อง เด็กหนุ่มคนนึงซึ่งค่อนข้างจะผิวคล้ำนิดๆโผล่ออกมาทันที ตัวที่ค่อนข้างท่วม(ท้วม)ของเขาทำให้เขาเด่นพอดู เด็กคนนั้นยิ้มให้โชกิซึ่งมองมาทางตัวเขาด้วยความโกรธแค้นด้วยความรู้สึกสะใจ เขาก็คือ... โนมินั่นเอง

เธญเน‰เธฒเธ‡เธญเธดเธ‡เธˆเธฒเธ :

“เจเรส ทำอะไรซักอย่างเซ่! เจ้าโนมิมัน…” โชกิเอ่ยชื่อของเด็กคนนั้นพร้อมกับขอความชัวย(ช่วย)เหลือไปพร้อมๆกัน เขารู้ว่าเจเรสมีนิสัยที่กวนพอดู แต่ว่ายังไงก็ตามเจเรสก็เคยใช้ร่างกายที่ค่อนข้างแข็งแรงของเขาช่วยโชกิมานับต่อนับแล้ว คราวนี้เขาก็คงจะช่วยตัวเขาได้อีก เจเรสจ้องมองโชกิก่อนที่จะเอามือมาคล้องคอโชกิไว้

เธญเน‰เธฒเธ‡เธญเธดเธ‡เธˆเธฒเธ :

“ไปถึงวันที่ฉันแกร่งกว่านี้…” โชกิตอบ ความโกรธที่มีให้เห็นที่หน้าของเขาเริ่มน้อยลง เสียงของเขาก็อ่อนลงด้วย เขาปัดมือของเจเรสออก แต่เจเรสไม่ยอมและแกล้งโชกิต่อด้วยการเอาแขนมารัดคือ(คอ)โชกิด้วยแรงมหาศาลของเขา โชกิไม่ยอมเสียท่าโดยง่ายอยู่ดี เขาเอามือมาโดยพยายามดึงแขนออก แต่ว่าแรงกายของเขาก็สู้เจเรสไม่ได้อยู่ดี เขาทำได้แค่การป้องกันการรัดไม่ให้คอหักเท่านั้น

เธญเน‰เธฒเธ‡เธญเธดเธ‡เธˆเธฒเธ :

“เอาละ เลือกประตูแล้วเดินเข้าไปสิ...” ครูผู้หญิงสั่ง เมื่อจบคำของเธอ ประ(ประตู)สี่บานก็โผล่ขึ้นมาติดกับกำแพงข้างเดดียว(เดียว)กับที่ประตูห้องครูใหญ่อยู่

เธญเน‰เธฒเธ‡เธญเธดเธ‡เธˆเธฒเธ :

“แม่เจ้าโว้ย! ที่นี่มันที่ไหนนะ!” โชกิโวย พร้อมๆกับมองไปรอบๆ เขาตอนนี้ติดอยู่ในราชวัง(พระราชวัง / วัง)ที่ไหนซักแห่ง แต่ว่ามันดูเก่าพอดู การตกแต่งทั้งหมดที่เคยมีได้หายไปหมด ราวกับว่าราชวัง(พระราชวัง / วัง)นี้ถูกเผาราบ แต่ว่าก็ยังจะมีส่วนที่ยังเหลือรอดอยู่ แต่สภาพของมันคงกันการกระแทกรุนแรงไม่ได้

“ลืมบ้านเกิดตัวเองไปแล้วงั้นเหรอ เจ้าชายแห่งดวงอาทิตย์ ฮิมาตาเระ โชกิ” เสียงนึงดังขึ้นมาจากทุกๆด้าน โชกิหันไปรอบๆด้วยความตกใจ ก่อนที่จะตัดสินใจกระโดดออกไปนอกหน้าต่าง เขาพบว่าตัวเองกำลังร่วงหล่นอยู่ พื้นที่เขาจำได้ว่ามีสูงกว่าเดิมหลายเท่า เขาพลิกตัวกลางอากาศเพื่อดูรอบๆ เขาเห็นว่ามียักษ์ตัว(ตน)นึงถือราชวัง(พระราชวัง / วัง)ที่เขาเกิดอยู่ มันโยนตัวราชวัง(พระราชวัง / วัง)ใส่เขา แต่ว่าโชกิตัวเล็กกว่าขนาดราชวัง(พระราชวัง / วัง)เยอะมันเลยโยนพลาด ซึ่งนับได้ว่าเป็นโชคดีของโชกิ

“ที่นี่ก็คือความทรงจำของเจ้าไงละ ตอนที่ราชอณาจักร(อาณาจักร)ตัวเองถูกทำลาย เจ้าก็อยู่ไม่ใช่เรอะ?” ยักษ์ตัวนั้นตอบโดยทิ้งปริศนาไว้บ้าง
เธ‚เธถเน‰เธ™เน„เธ›เธ‚เน‰เธฒเธ‡เธšเธ™ Go down
http://members.thai.net/animeost/index.html
Rui
ผู้คุมอำนาจแห่งบอร์ด
ผู้คุมอำนาจแห่งบอร์ด
Rui


Male
เธˆเธณเธ™เธงเธ™เธ‚เน‰เธญเธ„เธงเธฒเธก : 103
อายุ : 32
สังกัด : ไร้สาระทีม
อาชีพ : นักดนตรี
ความสนใจ : เสียงเพลง
Registration date : 27/03/2007

ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน

School War... Rewrite... Empty
เธ•เธฑเน‰เธ‡เธซเธฑเธงเธ‚เน‰เธญเน€เธฃเธทเนˆเธญเธ‡: Re: School War... Rewrite...   School War... Rewrite... Icon_minitimeWed Mar 28, 2007 12:33 pm

The member ReshaValentine has done the following action : ลูกเต๋า

1 times School War... Rewrite... Dice
Results :
  School War... Rewrite... De4
เธ‚เธถเน‰เธ™เน„เธ›เธ‚เน‰เธฒเธ‡เธšเธ™ Go down
http://members.thai.net/scarms/index.html
Hoiji
นักเรยนประถม
นักเรยนประถม
Hoiji


Male
เธˆเธณเธ™เธงเธ™เธ‚เน‰เธญเธ„เธงเธฒเธก : 65
อายุ : 37
สังกัด : Minerva Guard
อาชีพ : นักศึกษามหาลัย , คาเมน ไรเดอร์
ความสนใจ : การ์ตูน เกม ฮีโร่ญี่ปุ่นและความสงบสุข
Registration date : 27/03/2007

ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน

School War... Rewrite... Empty
เธ•เธฑเน‰เธ‡เธซเธฑเธงเธ‚เน‰เธญเน€เธฃเธทเนˆเธญเธ‡: Re: School War... Rewrite...   School War... Rewrite... Icon_minitimeWed Mar 28, 2007 4:37 pm

แต่ละตอนที่แต่งแบบเป็นช่วง ๆ ด้วยเหรอเนี่ย ? เหอะ ๆ
เธ‚เธถเน‰เธ™เน„เธ›เธ‚เน‰เธฒเธ‡เธšเธ™ Go down
-Ken-
นักเรยนประถม
นักเรยนประถม



Male
เธˆเธณเธ™เธงเธ™เธ‚เน‰เธญเธ„เธงเธฒเธก : 60
อายุ : 33
สังกัด : Resena School
อาชีพ : Emperor
Registration date : 27/03/2007

ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน

School War... Rewrite... Empty
เธ•เธฑเน‰เธ‡เธซเธฑเธงเธ‚เน‰เธญเน€เธฃเธทเนˆเธญเธ‡: Re: School War... Rewrite...   School War... Rewrite... Icon_minitimeWed Mar 28, 2007 8:14 pm

ver fullมาละ ฝากด้วยนะ=w=
เธ‚เธถเน‰เธ™เน„เธ›เธ‚เน‰เธฒเธ‡เธšเธ™ Go down
ReshaValentine
นักเรียนมัธยม
นักเรียนมัธยม
ReshaValentine


Female
เธˆเธณเธ™เธงเธ™เธ‚เน‰เธญเธ„เธงเธฒเธก : 145
อายุ : 32
สังกัด : โทโฮคลับ
Registration date : 27/03/2007

ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน

School War... Rewrite... Empty
เธ•เธฑเน‰เธ‡เธซเธฑเธงเธ‚เน‰เธญเน€เธฃเธทเนˆเธญเธ‡: Re: School War... Rewrite...   School War... Rewrite... Icon_minitimeWed Mar 28, 2007 11:10 pm

ขี้เกียจสแกนละ คำผิดเยอะอยู่เหมือนกัน

ว่าแต่... ดาบของเจ้ายักษ์นั่นมันเล็กมากหรอถึงหักได้??? ยักษ์ใช้ดาบมนุษย์หรอถึงหักได้อย่างนั้น???
เธ‚เธถเน‰เธ™เน„เธ›เธ‚เน‰เธฒเธ‡เธšเธ™ Go down
http://members.thai.net/animeost/index.html
-Ken-
นักเรยนประถม
นักเรยนประถม



Male
เธˆเธณเธ™เธงเธ™เธ‚เน‰เธญเธ„เธงเธฒเธก : 60
อายุ : 33
สังกัด : Resena School
อาชีพ : Emperor
Registration date : 27/03/2007

ข้อมูลตัวละคร
เผ่า: มนุษย์
อาชีพ: ชาวบ้าน

School War... Rewrite... Empty
เธ•เธฑเน‰เธ‡เธซเธฑเธงเธ‚เน‰เธญเน€เธฃเธทเนˆเธญเธ‡: Re: School War... Rewrite...   School War... Rewrite... Icon_minitimeThu Mar 29, 2007 6:46 am

ไม่ใช่จับหักซะหน่อย ต่อยหักนะ- -
เธ‚เธถเน‰เธ™เน„เธ›เธ‚เน‰เธฒเธ‡เธšเธ™ Go down
 
School War... Rewrite...
เธ‚เธถเน‰เธ™เน„เธ›เธ‚เน‰เธฒเธ‡เธšเธ™ 
เธซเธ™เน‰เธฒ 1 เธˆเธฒเธ 1
 Similar topics
-
» [SCHOOL SOCIETY]

Permissions in this forum:เธ„เธธเธ“เน„เธกเนˆเธชเธฒเธกเธฒเธฃเธ–เธžเธดเธกเธžเนŒเธ•เธญเธš
REDICULOUS X WKCreative :: บริเวณลานกิจกรรม :: FICTION Library-
เน„เธ›เธ—เธตเนˆ: